"Δωδέκατη Κυριακή του Λουκά σήμερα αγαπητοί. Το ιερό Ευαγγέλιο (κεφ.ΙΖ΄12-19) αναφέρεται στη θεραπεία δέκα λεπρών αντρών από τον Ιησού Χριστό μας.
Εβάδιζε ο Φιλάνθρωπος στην Ιερουσαλήμ για το Θείον Πάθος και καθώς έμπαινε σ' ένα χωριό, κατά την πορεία Του, του φώναξαν από μακριά δέκα λεπροί, που ήσαν χωρισμένοι από την κοινωνία, και απαγορεύονταν να επικοινωνήσουν με τους άλλους ανθρώπους.
Γι' αυτό και τώρα στέκονται μακριά, υψώνουν φωνή και λένε: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας. Κάνε μας καλά. Γλίτωσέ μας απ' αυτή τη μάστιγα κι απ' αυτό το κακό". Κι ο Ιησούς τους κοίταξε. Τι άγια μάτια! Τι θεραπεία και γιατρειά εκπέμπουν! Και τους είπε αμέσως βραβεύοντας την πίστη του: "Πηγαίνετε να δείξετε τους εαυτούς σας στους ιερείς, να πάρετε πιστοποιητικό ελεύθερο κοινωνίας και να πάτε στα σπίτια σας και στη ζωή σας".
Κι εκείνοι έκαμαν υπακοή επάνω στην πίστη που έδειξαν. Είχαν δύο καλά: πίστη και υπακοή. Και κινούν να πάνε. Αφού προχώρησαν αρκετά διαπίστωσαν πως ήταν όλοι καλά. Τι μεγάλη χαρά! Τι αποτελεσματική και άμεση η δύναμη και η χάρη του Κυρίου!
Ένας απ' αυτούς, Σαμαρείτης, σχισματικός και λιγότερο φωτισμένος από τους Ιουδαίους, όταν είδε πως έγινε καλά, γύρισε πίσω. Οι άλλοι πιθανόν να χάρηκαν που ελευθερώθηκαν από έναν Σαμαρείτη. Εκείνος γύρισε για να ευχαριστήσει τον ευεργέτη του. Και πήγαινε τρέχοντας και δοξάζοντας το Θεό. Και πέφτει στα πόδια του Ιησού και τον ευχαριστούσε μ' όλη του την ψυχή, μ' όλη του την καρδιά, μ' όλη του την αγάπη.
Ο Ιησούς συγκινήθηκε απ' αυτή την ευγνωμοσύνη και τον υπέροχο τρόπο του ξένου. Και τον ρώτησε πικραμένος: "Δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Πού είναι; Χάθηκε να έλθουν και να ευχαριστήσουν και να δοξάσουν τον Θεό;"
Τα 9/10 των ανθρώπων είμαστε αγνώμονες και αχάριστοι πρώτα και κύρια απέναντι στον Παντευεργέτη μας Χριστό και ύστερα στους ευεργέτες μας τους ανθρώπους. Και η αχαριστία είναι μεγαλύτερη λέπρα από εκείνη τη σωματική που θεράπευσε ο Κύριος. Είναι μεγαλύτερη λέπρα και δύσκολα καθαρίζεται και φεύγει απ' τον άνθρωπο. Είναι όμορφο να ευγνωμονούμε τον Πλάστη μας, τον Χριστό μας, για όλα Του τα καλά. Και η ψυχή μας τότε παίρνει χάρη πολύ μεγάλη.
Και ο Ιησούς στη συνέχεια βραβεύοντας την πίστη και την υπακοή αυτού του ανθρώπου του λέει: "Σήκω και πήγαινε. Η πίστη που έδειξες σ' εμένα σε έσωσε και από ατη λέπρα -του σώματος- και περισσότερο από τη λέπρα της ψυχής, που 'ναι η αγνωμοσύνη. Προχώρει, ο Παράδεισος για σένα είναι ανοιχτός και η ζωή σου ευλογημένη".
Αυτός είναι ο Ιησούς μας, αδελφοί, ο Παντευεργέτης, ο Λυτρωτής μας, η χαρά μας και τα πάντα μας. Ας Τον ευγνωμονούμε κι ας Τον δοξολούμε και με λόγια και με έργα."
Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, Το κήρυγμα της Κυριακής, Άγγιγμα ψυχή, εφημ. Το Πρώτο Θέμα, 19/01/2014
Η ευαγγελική περικοπή της ημέρας εδώ:
No comments:
Post a Comment
Σχόλια