ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Η συγγραφέας παιδικής και εφηβικής ηλικίας Βασιλική Νευροκοπλή διαβάζει τα παραμύθια της για τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδας Fm 89,5.
Κάθε Σάββατο στις 10.00πμ. Τη μουική επιμέλεια των εκπομπών έχει ο Κυριάκος Καλαϊτζίδης.
Διαδικτυακά: 85.10.206.222:8002/stream
Το Άγιο Πνεύμα είναι τοΠρόσωπο που κομίζει χαρά, τηχαρά της γνώσης του Χριστού, τη χαρά της συμμετοχής στη ζωή του Θεού, τη χαρά του να είναι κανείς ζωντανός χάρη σ αυτό ακριβώς το Άγιο Πνεύμα. Συνεπώς, κατ' αρχήν έτσι αισθανόμαστε την παρουσία τουΑγίου Πνεύματος, αν είμαστε αρκούντως χριστιανοί ώστε ναέχουμε συνείδηση της (σχετικής αλλά πραγματικής) απουσίας τουΧριστού· αν είμαστε αρκούντως χριστιανοί ώστε να λαχταράμε την εγγύτητα που δεν διαθέτουμε, αλλά στην οποία έχουμε κληθεί.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που θα μας δώσει δύναμη νααντέξουμε την κάθε δοκιμασία -και οι δοκιμασίες θα είναι πολλές και ποικίλες- και μολονότι ορφανοί και υποκείμενοι σεπειρασμούς, να χαιρόμαστε, όπως ο απόστολος Παύλος ήξερε να χαίρεται εν μέσω διωγμών, βασάνων, λιμού και φόβου.
Το Άγιο Πνεύμα είναι που θαπάρει ό,τι είναι του Χριστού καιθα μας το φανερώσει - δηλαδή τη διδασκαλία Του και ακόμα περισσότερο τη γνώση τουΘεού, τη γνώση του Πατέρα.
Στα τελευταία λόγια Του προς τους μαθητές, ο Χριστός λέει, μιλώντας στον Θεό: «Τους έμαθα ποιος είσαι» (Ιω.17,26). Και αν διαβάσετε αυτό τοαπόσπασμα προσεκτικά, τοΌνομα του Θεού είναι Αγάπη, Αλήθεια, Ζωή - όμως όλα αυτά πρέπει να γίνουν κατανοητά, πρέπει να φανερωθούν. Και οΧριστός, μιλώντας για τον Πατέρα, λέει: «κι όλα όσα είναι δικά μου είναι και δικά σου» (Ιω.17,10). Έτσι, το Άγιο Πνεύμα, αποκαλύπτοντας σε μας ό,τι είναι του Χριστού, μας αποκαλύπτει τα βάθη της θεότητας.
Anthony Bloom
*Μας το έστειλε ο π. Βασίλειος Χριστοδούλου
37. Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω.
38. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος.
39. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.
40. Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης.
41. ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
42. οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται;
43. σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν.
44. τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45. Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν;
46. ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος.
47. ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε;
48. μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων;
49. ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι
50. λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτόν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν·
51. μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ;
52. ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται.
53. Καὶ ἀπῆλθεν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
12. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
https://aerapatera.wordpress.com/2021/06/20/κυριακὴ-τῆς-πεντηκοστῆςιωάν-737-53-812/
Ταξιδεύοντας ἀπό τὸ καταφύγιο τῆς ἀνατολῆς στὴν ὑλικὴ θαλπωρὴ τῆς δύσης, μοῦ δόθηκε νὰ ζήσω τὴ μεγάλη γιορτὴ τῆς Πασχαλιᾶς, μὲ τὴν ἐλευθερία καὶ τὴ συμμετοχή, ποὺ λίγοι ἀπό τὴν πατρίδα μποροῦσαν νὰ ἔχουν στοὺς παράξενους καιρούς μας..! Μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους σὲ μιὰ χαρούμενη διακονία, ἔζησα την μέγιστη χαρά τῆς Ἀναστάσεως, παρέα μὲ τοὺς ξεριζωμένους ἕλληνες καὶ ἀνάμεσα σὰ κάθε λογῆς ἀνθρώπους, ποὺ ψάχνουν τὴν ἐλπίδα καὶ παλεύουν τὴν ἐπιβίωση..! Μὲ τὴν ἀσθένεια ψυχῆς καὶ σώματος νὰ μὲ ἀκολουθεῖ καὶ νὰ γίνεται δρόμος καὶ δῶρο ταπείνωσης γιὰ τὸν ἀχαλίνωτο ἑαυτό, ποὺ σὰν καράβι ἀκυβέρνητο πλανιέται στὸ πέλαγος..! Μὲ πάντοτε παροῦσα, τὴν ἀκατανόητη καὶ ἐξαιρετική εὔνοια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ..! Καθημερινὰ τὸν ἔφερνα στὸ σκορπισμένο μου νοῦ, ἔστω καὶ μὲ τὸν ἐλάχιστο τρόπο..! Κάποιες φορές καὶ σὲ ὁλονύχτια συντροφιὰ μνήμης καὶ προσευχῆς, ποὺ σὰ νὰ ἐρχόταν ἀπὸ ἐκεῖνον στὸ κρεβάτι τοῦ ὕπνου, καὶ μας ἔφερνε κοντά μὲ τὸν τρόπο τοῦ Θεοῦ..! Καὶ τόσοι καὶ τόσοι φίλοι κι ἀδερφοί ὁλόγυρα. Γυναῖκες τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ αἰσθήματος. Ἄνδρες ποὺ λιτὰ τοῦ παραστέκονταν καὶ τὸν κρατοῦσαν στὴ μνήμη καὶ τὴν εὐχή..! Μικροὶ μαθητὲς μιᾶς ἀπέραντης ἀγάπης..! Κοντά του γευτήκαμε τὸν παράδεισο νὰ μᾶς ἀκουμπάει..! Καμιὰ δύναμη δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς πάρει το δῶρο ποὺ μας δόθηκε, ὅταν διψασμένοι τοῦ ζητήσαμε νὰ στάξει τὴ δροσιὰ τοῦ Πνεύματος στὶς καρδιές μας..!
Σήμερα, μιὰ μέρα ἀνοιξιάτικη στὴν ἄλλη ὄχθη τοῦ ὠκεανοῦ, μὲ φίλους καλούς, γευτήκαμε τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς μὲ πλούσια ἁπλότητα..! Ἔτσι τὰ ἔφερε ἡ ὥρα..! Δίπλα τους, ἔνοιωσα τὴν παράδοξη χαρμολύπη..! Νωρίτερα, μετὰ τὴν κυριακάτικη λειτουργία, πάλι βρέθηκα νὰ συγκρατῶ τὰ δάκρυα ποὺ κύλησαν στὸ πρόσωπό μου..! Πάλι σε δημόσιο χῶρο..! Δὲν μ᾽ἄφησε ὁ πανάγαθος στὴ συνήθη μοναξιά νὰ γεύομαι τὴν ἀπώλεια..! Μὲ ἔφερε κοντὰ στοὺς ἀνθρώπους..! Ἔτσι πέρασε ἡ σημερινὴ Κυριακή, μέρα τῆς παραμονῆς γιὰ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ ἀγαπημένου μας..! Τὴν ὥρα ποὺ πρόσωπα οἰκεῖα καὶ προσφιλῆ κατέκλυσαν, σίγουρα λέει ὁ νοῦς μου, τὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα σὲ ὁλονύχτια ἀκολουθία δίπλα στὸ σεπτὸ σκήνωμα τοῦ ἁγιασμένου ἱερέα τοῦ Χριστοῦ, ἐγὼ ἔζησα στιγμὲς ἁπαλῆς χαρᾶς δίπλα στὴ θάλασσα τῆς μεγαλούπολης..! Αὐτὸ μὲ κάποιο τρόπο τόσο παρόμοιο, τὸ ξανάζησα στὴν ἀναχώρηση τοῦ πατέρα ποὺ μὲ ἔφερε στὸν κόσμο. Μία παράξενη οὐράνια χαρὰ μὲ συνόδευε τὶς μέρες τῆς κοίμησης, ὡς καὶ τὴν ταφή. Ὅπου πάλι τότε βρέθηκα νὰ περιδιαβαίνω δίπλα στὴ θάλασσα τῆς ἑλληνικῆς μεγαλούπολης κοιτάζοντας τὸν οὐρανό, ποὺ μόνο αὐτὸς μποροῦσε νὰ χωρέσει τὸν πατέρα μου..!
Τώρα.. πίσω στὴ πατρίδα ἡ λειτουργία ἔχει τελειώσει..! Πλῆθος λαοῦ βρέθηκε ἀπὸ χθὲς νὰ προσκυνήσει τὸ σεπτὸ λείψανο..! Ἀπ’ τὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου μοιράζομαι μὲ τοὺς ἀδερφοὺς στὴν πατρίδα, τὴν λύπη τοῦ ἀποχωρισμοῦ ποὺ νικιέται ἀπὸ τὴν χαρὰ τῆς βεβαιότητας, τῆς ἁγιότητας καὶ τῆς ἀνάστασης..! Σὲ λίγο θὰ ἀφεθῶ στὴν κούραση τῆς νύχτας καὶ στὸν ὕπνο..! Πιὸ μετά, στὸ μικρό θάνατο του δικοῦ μου ὕπνου, ὁ παππούλης θὰ ψέλνεται ἀπὸ τὸν ἅγιο ἐπίσκοπο Φιλόθεο, τὸν πιστὸ καὶ ἄξιο μαθητὴ του ἱερομόναχο Σιλουανό, τὸν Θοδωράκη καὶ τοὺς λοιπούς..! Στὸν προσωρινὸ ἀποχαιρετισμό, μὲ τὸ τίμιο σῶμα καταμεσῆς τῆς ἐκκλησίας, παραστεκόμαστε μὲ συγκίνηση καὶ ἥσυχα δάκρυα. Μὲ πρόσωπα νὰ λάμπουν ἀπὸ τὸ φῶς τῆς λύπης καὶ μιᾶς χαρᾶς ἀνείπωτης..!
Ἔτσι ξεκίνησε αὐτή ἡ γιορτὴ τοῦ ἀποχαιρετισμοῦ τοῦ πολυαγαπημένου μας παππούλη. Τοῦ ἁγιασμένου ἱερομονάχου Ἀνανία Κουστένη..! Μέσα στοῦ Μάη τὴ δροσιὰ καὶ τὴν χαρὰ τῆς ἄνοιξης..! Κοντὰ στὶς γιορτὲς τῆς ἀγαπημένης του Κωνσταντινούπολης καὶ τῶν λατρεμένων του, Ἁγίων Ἐνδόξων Μεγάλων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, ποὺ μὲ τὸν λόγο του μᾶς ἔδειξε τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν μεγαλωσύνη τοῦ βίου τους..! Δίπλα στὴ λύπη τῆς γενικῆς τοῦ κόσμου κατάστασης καὶ φθορᾶς, ποὺ τὸ Ἅγιο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως νίκησε ὁριστικά..! Ἔτσι θὰ συνεχίσει αὐτή ἡ γιορτὴ τῆς μνήμης τοῦ ἀγαπημένου μας παππούλη. Γιορτὴ ἀγάπης καὶ ἁγιότητας ποὺ μᾶς φέρνει στὴν ἐμπειρία τῆς ἀληθινῆς ζωῆς ποὺ τελειωμὸ δὲν ἔχει..! Ἂς τὸν μιμηθοῦμε στὸ ἐλάχιστο..!
Ἀνάπαυσον Ἅγιε Κύριε τὴν ψυχὴν τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου Ἀνανίου ἱερομονάχου, ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, τὰ ἐλέη Σου τὰ πλούσια..!
Χριστός Ἀνέστη..
————————
Γράφτηκε στὴ Νέα Ὑόρκη, τὴν ἑπομένη μέρα τῆς κοίμησης τοῦ ἁγιασμένου καὶ μαρτυρικοῦ μας πατέρα. [Σήμερα], παραμονὴ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἔγινε μιὰ μικρὴ ἐπιμέλεια. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ πεφιλημένος μας παππούλης βρίσκεται στὴ δική του ἄνοδο στοὺς οὐρανούς. Ἀναλάβετέ τον ἅγιοι ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ καὶ κρατῆστε τον γιὰ πάντα στὴν αὐλὴ καὶ τὴν ἀγκάλη τῆς Παναγίου Τριάδος. Ἀμήν καὶ γένοιτο..!
https://antifono.gr/στὴ-μνήμη-τοῦ-παππούλη/
Τῷ καιρῷ ἐκείνω, ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς
1. τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱὸς δοξάσῃ σε,
2. καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον.
3. αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν.
4. ἐγὼ σὲ ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·
5. καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί.
6. Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι.
7. νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν·
8. ὅτι τὰ ῥήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
9. Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι.
10. καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς.
11. καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.
12. ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. 13. νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.
https://aerapatera.wordpress.com/2021/06/13/κυριακή-των-αγ-πατέρων-της-α΄-οικουμεν-2/
