Μέγας Βασίλειος - Μέρος Κ΄ - Η δύναμη της προσευχής του αγίου

Ας διηγηθούμε κι άλλο θαύμα του αγίου Βασιλείου. 

Όταν στην Κωνσταντινούπολη βασίλευε ο Ουάλης, τον επισκέφτηκαν οι Αρειανόφρονες επίσκοποι και ιερείς της επαρχίας Νίκαιας ζητώντας να τους παραδώσει τον μητροπολιτικό ναό για να ψάλλουν αυτοί εκεί και να διωχθεί ο Ορθόδοξος αρχιερέας. Ο Ουάλης που πίστευε τα ίδια μ’ αυτούς, συμφώνησε. Έστειλε αμέσως στρατιώτες κι έδιωξε τον αρχιεπίσκοπο των χριστιανών και όρισε να κατέχουν το ναό οι Αρειανοί. 

Μαθαίνοντάς το οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Νίκαις πήγαν στον άγιο παρακαλώντας τον να μεσιτεύσει στο βασιλιά για ν’ αλλάξει γνώμη. Ο Άγος πήγε κι επισκέφτηκε τον Ουάλη και του είπε: 

“Βασιλιά, ο προφήτης Δαυίδ λέει: “τιμή βασιλέως κρίσιν αγαπά”, ο δε σοφός Σολομών: “κρίσιν βασιλέως δικαιοσύνη”. Η βασιλεία σου, λοιπόν, για ποιον λόγο δίχως δίκαιη κρίση έδιωξε τους ορθοδόξους από την εκκλησία τους που την παρέδωσες στους αιρετικούς αρειανούς;”

Ο βασιλιάς του απάντησε: “ Πάλι παρεκτράπηκες σε ύβρεις Βασίλειε; Δε σου αρμόζει να λες τέτοια λόγια”. 
Αλλά ο άγιος του είπε: “Για το δίκαιο αρμόζει και να πεθάνω, βασιλιά”. 
Τότε ο βασιλιάς είπε στον άγιο: “Πήγαινε μόνος σου στη Νίκαια και κρίνε με δικαιοσύνη και τα δύο μέρη. Πρόσεξε όμως να μην κάνεις ότι θέλει ο λαός σου”. 
Ο άγιος αποκρίθηκε: ”Δώσ’ μου εξουσία να κρίνω εγώ βασιλιά και αν ακούσεις πως μερολήπτησα υπέρ των χριστιανών να με θανατώσεις”. 

Παίρνοντας λοιπόν την εξουσία απ’ το βασιλιά, ο άγιος πήγε στη Νίκαια, όπου αφού συγκάλεσε αρειανούς και ορθοδόξους, τους μίλησε με τα ακόλουθα λόγια: 
“Ορίστε, ήρθα κατά την προσταγή του βασιλιά. Να κάνουμε λοιπόν το εξής: ας κλείσουμε την εκκλησία κι εμέις οι ορθόδοξοι κι εσείς οι αρειανοί. Κατόπιν, προσευχηθείτε πρώτοι εσείς κι αν ανοίξει η εκκλησία κρατήστε την, αν όμως δεν ανοίξει, τότε θα προσευχηθούμε κι εμείς, κι αν στη δική μας δέηση ανοίξει τότε θα μείνει σ’ εμάς. Αν όμως μείνει κλειστή και σ' εμάς, τότε είναι δική σας.”

Αυτή η κρίση του αγίου άρεσε σε όλους σαν δίκαιη και εύλογη. Φεύγοντας και οι αρειανοί και οι ορθόδοξοι έκλεισαν και σφράγισαν τις πόρτες της εκκλησίας. Μετά απ’ αυτό, συγκεντρώθηκαν οι αρειανοί και για τρεις μέρες έψαλλαν ικεσίες και δεήσεις για ν’ ανοίξει η εκκλησία. Όμως ο Χριστός -που πρόσβαλλαν- δεν άκουσε τις προσευχές τους. 

Τότε τους είπε ο άγιος: “Τώρα ας προσευχηθούμε κι εμείς”.

Προσκαλώντας, λοιπόν, ο άγιος τους ορθοδόξους χριστιανούς πήγε στον ναό του αγίου μεγαλομάρτυρα Διομήδη που ήταν κοντά στην μητροπολιτική εκκλησία. Εκεί αφού τέλεσε αγρυπνία με όλο το πλήθος, το πρωί  πήγαν όλοι μαζί με τους αρειανούς μπροστά στις πόρτες της μητροπολιτικής εκκλησίας. Ο άγιος Βασίλειος σφράγισε με τα χέρια του τρεις φορές τις  πόρτες της εκκλησίας και είπε: “Ευλογητός ο Θεός των χριστιανών στους αιώνες των αιώνων”. Αμέσως έσπασαν οι μοχλοί κι οι πόρτες άνοιξαν. Μπαίνοντας τότε ο άγιος με όλο το πλήθος των χριστιανών τέλεσε τη Θεία λειτουργία. Κατόπιν, αφού αγίασε το λαό την παρέδωσε στους ορθοδόξους. 
Ήταν 19 Ιανουαρίου. Εκείνη τη μέρα δεν ευφράνθηκαν μόνο οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιατί επανέκτησαν την εκκλησία τους, αλλά και πολλοί από τους αρειανούς βλέποντας το θαύμα του αγίου επέστρεψαν στην ορθόδοξη πίστη αναθεματίζοντας την αίρεσή τους.

Το κείμενο αποτελεί μία προσπάθεια απόδοσης του κατά πλάτος βίου του Αγίου Βασιλείου στην Νέα Ελληνική  από το πρωτότυπο, όπως αυτό το συναντούμε στο βιβλίο "Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας" του Ματθαίου Λαγγή, Επισκόπου Οινόης.