ψ υ χ ή μ ο υ: Καλό μήνα!

Tuesday, October 1, 2013

Καλό μήνα!

"Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος βγήκε το πρωί στην Αντιόχεια από το σπίτι του, και καθώς προχωρούσε, χτυπήθηκε από ένα μοτοποδήλατο. Οι περαστικοί τον σήκωσαν από το έδαφος ελαφρά τραυματισμένο και τον μετέφεραν στον πλησιέστερο σταθμό Πρώτων Βοηθειών. Εκεί φρόντισαν τα τραύματά του και τον παρακάλεσαν να περιμένει για να του κάνουν και μια ακτινογραφία. Ανήσυχος τους απάντησε πως βιάζεται να φύγει, γιατί η σύντροφός του είναι οικότροφος σε ίδρυμα και πηγαίνει κάθε πρωί και παίρνουνε μαζί το πρωινό ΄τους. Του είπαν να ηρεμήσει και πως αυτοί θα ενημπέρωναν τη σύζυγό του ότι θα καθυστερούσε. "Μααα...", είπε αυτός διστακτικά, "η σύζυγός μου πάσχει από τη νόσο Αλτσχάιμερ και δεν καταλαβαίνει... Δεν ξέρει ούτε ποιος είμαι", πρόσθεσε. "Μα κι εσείς τι σκοτώνεστε κάθε πρωί να πηγαίνετε να παίρνετε το πρωινό σας μαζί της, αφού δεν ξέρει ποιος είστε", είπαν οι νοσηλεύτριες.

"Ξέρω, όμως, εγώ, ποια είναι αυτή", απάντησε με τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή ο άνθρωπος..."

Σήμαναν μεσάνυχτα. Ο Σεπτέβρης έφυγε. Κι εγώ αφήνοντας την οθόνη του υπολογιστή μου πηγαίνω στα βιβλία μου να γυρέψω το νόημα των λέξεων. Τι θα πει Σετπέμβρης; Τι θα πει Οκτώβρης; “Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις”, έλεγε το αρχαίο ρητό.

Σεπτέμβριος, λοιπόν. Είναι από το Septem, επτά. Οκτώβρης, οκτώ, όγδοος μήνας της χρονιάς σύμφωνα με το παλιό ρωμαϊκό ημερολόγιο που άρχιζε τον Μάρτιο. Με το ημερολόγιο που έχουμε τώρα, η χρονιά ξεκινά τον Ιανουάριο, κι έτσι η αρίθμηση των μηνών έχει αλλάξει. Δεν είναι έβδομος ο Σεπτέμβρης και όγδοος ο Οκτώβρης, όπως δηλώνουν τα ονόματά τους. Τα ονόματά τους έμειναν μόνο για να μας θυμίζουν το παλιό ημερολόγιο. Και συνεχίζοντας το διάβασμα πέφτω πάνω στις μέρες της εβδομάδας, που εμείς τις αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά σήμερα και τους δίνουμε άλλη αρίθμηση ή άλλο νόημα, ή και κανένα νόημα. Την ονομασία τους την πήραμε από τους Εβραίους. Όλες οι μέρες γι’ αυτούς ήταν Σάββατα. Η μία των Σαββάτων, ήταν η πρώτη των επτά, δηλαδή η Κυριακή. Η δεύτερη των Σαββάτων, έμεινε ως η δική μας Δευτέρα, η τότε τρίτη, η δική μας Τρίτη, η τέταρτη - Τετάρτη, η πέμπτη των Σαββάτων, Πέμπτη μας, η Παρασκευή ή έκτη των Σαββάτων, είναι η Παρασκευή μας, που λογιζόταν ως προετοιμασία – προπαρασκευή- του Σαββάτου που γνωρίζουμε κι εμείς, γιατί οι Ιουδαίοι το Σάββατο δεν εργάζονταν, λάτρευαν τον Κύριο.

Το νόημα των λέξεων έχει σημασία. Το παλιό νόημα και το νέο που τους προσδίδουμε καθώς οι αιώνες περνούν. Η γυναίκα της αρχικής διήγησης είχε απωλέσει τη δυνατότητα να δίνει νόημα στις λέξεις, κι έτσι αδυνατούσε να δώσει και στην ύπαρξη, τη δική της και του συζύγου της. Ο άντρας της όμως, είχε αυτήν την δυνατότητα στο ακέραιο, και αυτό το “ακέραιο” ήταν η αγάπη που της είχε. Έτσι μπορούσε να δώσει νόημα όχι μόνο στις λέξεις, αλλά και στη ζωή του, όπως και στη δική μας ζωή…