Γράμμα από τη Φραγκφούρτη

"Τα τελευταία χρόνια, μας έλεγαν κλέφτες, μας έλεγαν τσιγγάνους, έλεγαν πως τους φάγαμε τα λεφτά, πως ποτέ δε θα πληρώσουμε το χρέος μας... Δεν τα έλεγαν μόνο τα Μέσα ενημέρωσης ή όσοι ξένοι δεν μας ήξεραν, τα έλεγε ο μπακάλης κι ο φούρναρης της γειτονιάς μας, άνθρωποι που μας γνώριζαν είκοσι, τριάντα χρόνια, μια ζωή ολόκληρη...  Ώστε, έτσι; Αυτοί είμαστε, ε, απαντούσα εγώ, και τώρα τι θα μας κάνετε; Θα ανάψετε τους φούρνους;"

Αυτά μου διηγείται η Μ. κατά τη διάρκεια  του δείπνου που παρατέθηκε σ' ένα ωραίο ελληνικό εστιατόριο της Φραγκφούρτης προς τιμήν του μουσικού συγκροτήματος "Εν Χορδαίς" μετά τη συναυλία του εκεί. Μόλις έχουμε γνωριστεί με τη Μ. και "η γλώσσα", όπως το λέει κι η παροιμία, "όλο στο πονεμένο δόντι πάει". Η Μ. ζει εδώ και πολλά χρόνια σ' ένα χωριό έξω από τη Φραγκφούρτη, είναι παντρεμένη με Γερμανό και εργάστηκε για χρόνια εκεί.

Μετά την επίσκεψη όμως πριν δυο μέρες του Βαρουφάκη στην πόλη, το σκηνικό άλλαξε... Μπορεί και τα γερμανικά ΜΜΕ να σχολίασαν το χέρι στην τσέπη και το ντύσιμο, αλλά αυτά δεν τους εμπόδισαν να εντυπωσιαστούν από όσα άκουσαν να τους λέει. Τον κάλεσαν στο πρώτο κανάλι κι εκεί μίλησε απλά και ειλικρινά απευθυνομενος στον μέσο Γερμανό. "Δεν υπήρχε λόγος να δώσετε τόσα χρήματα στην Ελλάδα", τους είπε, "τα περισσότερα πάλι οι Τράπεζες τα πήραν, όχι ο λαός μας". Οι Γερμανοί τρελάθηκαν, μου λέει η Μ. Και είναι η πρώτη φορά που αρχίζουν να αμφισβητούν την κυβέρνησή τους. Την επόμενη μέρα ο μπακάλης αντί για καλημέρα της είπε: "Ο Βαρουφάκης έχει δίκιο, αυτοί που μας έλεγαν ψέμματα ήταν οι δικοί μας".

"Φωνές μεμονωμένες" μου λέει ο Β. -γόνος δεύτερης γενιάς μεταναστών-, "που μέχρι χθες δίσταζαν να εκφραστούν ή το έκαναν εισπράττοντας βέλη άγριας αντεπίθεσης και διακινδυνεύοντας τη θέση τους, μετά την παρουσία του Έλληνα υπουργού οικονομικών, όχι μόνο δυνάμωσαν, αλλά πλήθυναν.

Οι εφημερίδες προτείνουν στους αναγνώστες τους το βιβλίο του Βαρουφάκη "Ο Παγκόσμιος Μινώταυρος", το οποίο επειδή εξαντλήθηκε στα γερμανικά, τους προτρέπουν μέχρι να επανεκδοθεί να το διαβάσουν στα αγγλικά αγοράζοντάς το από το Amazon. Η κοινή γνώμη έχει αρχίσει να μεταστρέφεται στη Γερμανία, αλλά και στη Γαλλία, στην οποία βρέθηκα τρεις μέρες νωρίτερα. Και ο πρωθυπουργός μας και ο υπουργός του χρησιμοποιούν τα βασικά κανάλια επικοινωνίας με τη Δύση που είναι η διαλεκτική και τα επιχειρήματα. Κάνουν φανερό ότι το "πρόβλημα" δεν είναι μόνον ελληνικό, καθώς και ότι η λύση αυτού καθεαυτού του ελληνικού προβλήματος δεν μπορεί να είναι αυτή που είχαν δεχθεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Βεβαίως και είμαστε στον λάκκο των λεόντων που είναι έτοιμα να μας κατασπαράξουν, γιατί στο κάτω κάτω της γραφής εμείς τους προσφέραμε τη σάρκα μας για λεία. Η διαφορά τώρα είναι πως για πρώτη φορά ίσως μετά την μεταπολίτευση, οι θεατές δεν είναι με το μέρος των λεόντων και της λάγνας εξουσίας τους, αλλά με το μέρος των υπό κατασπαραγμόν υποκειμένων μας. Κάπου στο βάθος της συνείδησής τους αποκτούν ενδεχομένως μια συναίσθηση και επίγνωση πως θα μπορούσαν να είναι αύριο ή μεθαύριο και οι ίδιοι στη θέση μας. Αυτό σηματοδοτεί ήδη μια επανάσταση του Eίναι.