Labels

Friday, March 9, 2018

Ο Τρελός του χωριού στο 4ο Νηπιαγωγείο Καλλικράτειας - 9/03/18


Η φιλότιμη νηπιαγωγός της Καλλικράτειας, Ελένη, πέρασε και με πήρε από το σπίτι προκειμένου να επισκεφτώ το σχολείο της. Μαζί με την συνάδελφό της, την Κατερίνα, αποφάσισαν εδώ και καιρό να ασχοληθούν με έναν συγγραφέα και όλα τα βιβλία του. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να επιλέξουν να διαβάσουν και κάνουν ποικίλλες δράσεις πάνω στα παραμύθια μου. Ο πρωινός ήλιος λαμπρός και η φύση στο πρώτο ξύπνημα της Άνοιξης.
Μπαίνοντας στο ισόγειο κατάστημα που έχει διαμορφωθεί σε νηπιαγωγείο, τα παιδια με υποδέχθηκαν φωνάζοντας το δύσκολο ονοματεπώνυμό μου. Η έκπληξη και ο θαυμασμός μου όμως εκτοξεύθηκαν στα ύψη όταν είδα τις εργασίες που έκαναν πάνω στα παραμύθια. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν απογοητεύτηκα από κάποιο νηπιαγωγείο. Όταν έχουν μεράκι οι νηπιαγωγοί, το αρκετά ελεύθερο εκπαιδευτικό πλαίσιο που τους παρέχεται, τους επιτρέπει να κάνουν με τα παιδιά τους θαύματα. Και εδώ τα θαύματα ήταν όντως πάρα πολλά.
Οι νηπιαγωγοί είχαν και την εξαιρετική ιδέα, μιας και θα πήγαινα, να καλέσουν και άλλο νηπιαγωγείο της περιοχής, όπως και μικρές τάξεις από το Δημοτικό σχολείο. Γέμισε ο χώρος παιδιά, γέμισε κι η καρδιά μας χαρά μεγάλη.
Τους αφηγήθηκα τον Τρελό του χωριού και μετά έκαναν ερωτήσεις. Όμορφες, αφελείς, τρυφερές ερωτήσεις. Γράφετε και το απόγευμα; Γράφετε ξαπλωμένη ή σε τραπέζι; Τα αγαπάτε τα βιβλία σας;
Μετά οι δασκάλες τους έδωσαν χαρτιά να ζωγραφίσουν το παραμύθι. Ξάπλωσαν παρέες παρέες στο πάτωμα και ζωγράφισαν.
Αποχαιρετίσαμε τους φιλοξενομένους. 
Ποιο παιδάκι θα έρθει μαζί μου στο σπίτι μου, που τα δικά μου παιδιά μεγάλωσαν και δεν έχω ένα μικρό να παίζω; τα ρώτησα. Μια μικρή τσαούσα, απάντησε: να κάνεις δικό σου παιδί, άμα θέλεις. Σωστή, δεν μπορώ να πω. Άλλα όμως ήθελαν, ιδίως αγόρια. Κι ένα κοριτσάκι που δε θα ξεχάσω, είπε, η γιαγιά μου θα κλαίει αν έρθω. Ε, θα πάρουμε και τη γιαγιά σου μαζί!
Στην επιστροφή, πήραμε μαζί μας και την τρίτη νηπιαγωγό ειδικής αγωγής, την Βασιλική και αλλάξαμε διαδρομή να δούμε και λίγο θάλασσα μεσα από τη Νέα Ηράκλεια. Ήταν τόσο γαλήνια όλα και όμορφα. Άλλη μια πλούσια εμπειρία. Κι η καρδιά να γεμίζει μάτια παιδικά, χαμόγελα και αθωότητα

















No comments:

Post a Comment

Σχόλια