Αννάστησέ με - Vladimir Mayakovsky

Εμένα πρέπει ν’ αναστήσεις.

Βάλε μου πάλι μια καρδιά!

                                  Ένα κύμα αίμα

                                  ως τις ελάχιστες φλεβίτσες.

Κάνε να μου ξαναβλαστήσει η σκέψη στο κρανίο!

Δεν έζησα το γήινο μερτικό μου.

Πάνω στη γη

                   δεν ξόδεψα το μερτικό μου του έρωτα.

Είχα δυό μέτρα μπόι.

                                  Τι μ’ ωφέλησε;...

Ανάστησέ με

                έστω γι’ αυτό μονάχα

                                         γιατί εγώ,

                                                       σαν ποιητής,

σε καρτερούσα,

                την καθημερινή μετριότητα απορρίπτοντας.





*Μας το έστειλε ο π. Βασίλειος Χριστοδούλου