Κυριακὴ Β᾽Λουκᾶ

(Λουκ. 6,31-36)

Εἶπεν ὁ Κύριος·

31. καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. 

32. καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. 

33. καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. 

34. καὶ ἐὰν δανείζητε παρ’ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. 

35. πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. 

36. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.

https://aerapatera.wordpress.com/2017/09/30/κυριακὴ-β᾽λουκᾶ-2/



Σχόλιο:

Κανένας προφήτης δεν μίλησε έτσι. Ο Χριστός δεν μιλά ούτε αφηρημένα ούτε συναισθηματικά για την αγάπη. Η αγάπη δόθηκε μεν ως φύση στον άνθρωπο, μα ο άνθρωπος έχει να υπερβεί τα στενά όριά της που περιορίζονται στα συγγενικά ή φιλικά του πρόσωπα. Η έννοια της αμαρτίας, όπως την καταλαβαίνω με βάση τα ακόλουθα λόγια του Κυρίου, έχει να κάνει με το να αρκούμαστε στην οικεία, εύκολη και φυσική αγάπη. Και η αμαρτία αυτή υπερβαίνεται μόνον εάν ποθήσουμε να γίνουμε παιδιά του Θεού. Και παιδιά Του γινόμαστε μόνον εάν αγαπήσουμε τους εχθρούς μας και βοηθούμε αυτούς που έχουν ανάγκη δίχως καμιά προσδοκία επιστροφής και ανταπόδοσης. Ο Χριστός που σταυρώθηκε για όλους ανεξαιρέτως, ζητάει κάτι ανθρωπίνως αδύνατον. Να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Και θυμάμαι τώρα τα λόγια του αγίου Σιλουανού που έλεγε: δεν μπορείς να αγαπήσεις τον εχρθό σου; Υποκρίσου πως τον αγαπάς και κάνε το καλό και μετά θα σου δώσει ο Θεός το χάρισμα της αληθινής συγχώρεσης. Καλημέρα και καλό μήνα! Αφήνω μια πρόχειρη απόδοση του σημερινού ευαγγελίου που έκανα τώρα μαζί με τις σκέψεις μου, γιατί πιστεύω πως ο άνθρωπος τελικά είναι πλασμένος για τα δύσκολα και είναι αυτά που αξίζουν τη ζωή μας...

Ό, τι θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε σας, να κάνετε κι εσείς στους άλλους.
Κι αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια είναι η χάρις; Και οι αμαρτωλοί αγαπούν όσους τους αγαπούν.
Κι αν βοηθάτε όσους σας αγαπούν, ποια η χάρις; Αφού και οι αμαρτωλοί το ίδιο κάνουν.
Και αν δανείζετε ελπίζοντας να πάρετε πίσω τα δανεικά, ποια η χάρις για σας; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν για να πάρουν πίσω όσα δάνεισαν.
Αλλά να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να κάνετε το καλό και να δανείζετε χωρίς να περιμένετε τίποτα, και θα είναι πολύς ο μισθός σας και θα είστε παιδιά του Υψίστου, που είναι το ίδιο Καλός και για τους αχάριστους και για τους πονηρούς.
Να γίνεστε, λοιπόν, οικτίρμονες, καθώς και ο Πατέρας σας είναι οικτίρμων.