H Υπαπαντή του Κυρίου - π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

Πόσο εκπληκτική και όμορφη είναι η εικόνα, ο πρεσβύτερος να κρατά στην αγκαλικά του το βρέφος, και πόσο παράξενα τα λόγια του: ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου...

Συλλογιζόμενοι αυτά τα λόγια αρχίζουμε να εκτιμούμε το βάθος αυτού του γεγονότος και τη σχέση που έχει με μας, με την πίστη μας. Υπάρχει στον κόσμο κάτι πιο χαρούμενο από μια συνάντηση, μια “υπαπαντή” με κάποιον που αγαπας; Είναι αλήθεια πως το να ζεις σημαίνει να περιμένεις, να αποβλέπεις σε μια συνάντηση. Δεν είναι άραγε η υπερβατική και όμορφη προσδοκία του Συμεών το σύμβολό της;

Φανταστείτε τα τρεμάμενα χέρια του γέροντα του Συμεών καθώς παίρνει στην αγκαλιά του το σαρανταήμερο βρέφος τόσο τρυφερά και προσεκτικά ατενίζοντας το μικρό πλάσμα και πλημμυρίζοντας από δοξολογία.

Περίμενε σε ολόκληρη τη ζωή του και είναι βέβαιο πως στοχαζόταν, προσευχόταν και βάθαινε καθώς περίμενε έτσι, ώστε στο τέλος ολόκληρη η ζωή του να είναι μια συνεχής “Παραμονή” της χαρούμενος συνάντησης.

Δεν είναι καιρός να αναρωτηθούμε τι περιμένουμε; Τι περιμένει η καρδιά μας να μας υπενθυμίζει συνεχώς; Μεταμορφώνεται βαθμιαία η ζωή μας σε μια αναμονή, καθώς περιμένουμε να συναντηθούμε με τα ουσιώδη; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει η Υπαπαντή. Εδώ σ’ αυτή τη γιορτή η ζωή του ανθρώπου αποκαλύπτεται ως ανυπέρβλητη ομορφιά μιας ώριμης ψυχής που έχει απελευθερωθεί, βαθύνει και καθαριστεί από κάθε τι το μικρόψυχο, ανόητο και τυχαίο. Ακόμα και τα γηρατειά και ο θάνατος, η γήινη μοίρα που όλοι μας μοιραζόμαστε, παρουσιάζονται εδώ τόσο απλά και πειστικά ως ανάπτυξη και άνοδος προς εκείνη τη στιγμή, όταν με όλη μου την καρδιά στην πληρότητα της ευχαριστάς θα πω  “νῦν ἀπολύεις ". Είδα το φως που διαπερνά τον κόσμο. Είδα το “Παιδίον” που φέρνει στον κόσμο τόση θεϊκή αγάπη, και που παραδίνεται σε μένα. Τίποτα δεν προκαλεί φόβο, τίποτα δεν είναι άγνωστο, όλα τώρα είναι ειρήνη, ευχαριστία, αγάπη. Αυτά φέρνει η Υπαπαντή του Κυρίου. Εορτάζει τη συνάντηση της ψυχής με την Αγάπη, τη συνάντηση με Αυτόν που μου έδωσε το κουράγιο και μου έδωσε το κουράγιο να τη μεταμορφώσω σε αναμονή.

*Μας το έστειλε ο π.Βασίλειος Χριστοδούλου
Αντιγραφή από το αρχείο pdf διά χειρός Βασιλικής Νευροκοπλή