Η Υπομονή ήταν της Νύχτας πρωτότοκη κόρη.
Με το που γεννήθηκε ρώτησε τη μητέρα της
Πότε, επί τέλους, θα ξημερώσει, μάνα;
Μα ήταν μεγάλη η Νύχτα εκείνη
Να ξημερώσει άργησε
Όταν όμως ξημέρωσε ήταν ήδη μεγάλη και η Υπομονή
Και ήταν τέτοιο το κάλλος της
Που την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα ο Ήλιος μόλις την αντίκρυσε
Από τότε έγινε η αιώνια ερωμένη του Φωτός
No comments:
Post a Comment
Σχόλια