Το άγιο σύννεφο

Μόνο νύχτα 

σηκώνω το βλέμμα μου
και κοιτάζοντας τον ουρανό
σε θυμάμαι, Κύριε
-ίσως γιατί έγινα νύχτα κι εγώ
Την ημέρα το φως του ήλιου
και οι μέριμνες  
με τυφλώνουν
Μα σήμερα το μεσημέρι
ο ήλιος κρύφτηκε 
πίσω από σύννεφο στιλπνό
και σήκωσα στον ουρανό τα μάτια
Το φωτοστέφανό του που φανέρωνε
την αγιοκαταταξή του
στη χορεία των αγίων σου
διέρρηξε το οφθαλμούς μου
όπως τον Άδη 
το "Μνήσθητί μου, Κύριε",
που εννοούσε ο ληστής