(Λουκ. 14,16-24)
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπος τίς
16. ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·
17. καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.
18. καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
19. καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
20. καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.
21. καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε.
22. καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί.
23. καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.
24. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου· πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί
"Ενδέκατη Κυριακή του Λουκά σήμερα η Κυριακή των Πρωτοπόρων, αγαπητοί. Καθώς πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα η αγία μας Εκκλησία μας προετοιμάζει και προβάλει τον μεγάλο Γενάρχη του Χριστού και τον προπάππο του, τον Αβραάμ, τον πατέρα της πίστεως και πατέρα των εθνών.
Και μας παρουσιάζει την παραβολη του Μεγάλου Δείπνου, σύμφωνα με την οποια ο Θεός, έκανε μεγάλο Δείπνο, το Δείπνο της Βασιλείας Του, που αρχίζει με την Εκκλησία από την παρούσα φάση του βίου "...και εκάλεσε πολλούς". Δεν λέει όλους, γιατί αρχικά κάλεσε τους Ιουδαίους, και προπαντός τους άρχοντες και τους σπουδαίους.
Εκείνοι, όμως, όπως λέει η παραβολή, άρχθσαν, καθώς έστειλε, τον δούλο Του, -και ο δούλος συμβολίζει τον Θεάνθρωπο Χριστό μας-, να αρνούνται με διάφορες ανόητες προφάσεις. Ο ένας είπε ότι αγόρασε χωράφι και θέλει να το δει, ο άλλος πέντε ζευγάρια βόδια και θέλει να τα δοκιμάσει και ο άλλος πήρε γυναίκα και δεν μπορεί να πάει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι άρχοντες των Ιουδαίων δεν είχαν θέληση, δεν είχαν διάθεση, δεν είχαν όρεξη ν' ακολουθήσουν το Χριστό. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και ήταν και αντιθετοι μαζί Του, γιατί έβλεπαν να τους παίρνει την εξουσία και την πρωτοκαθεδρία.
Και τότε ο δούλος γύρισε πίσω -Παραβολή είναι αυτή και τα λέει τόσο όμορφα- και είπε στο αφεντικό ότι δεν θέλουν να έρθουν. Και τότε εκείνος του λέει: "Πήγαινε στις πλατείες και στους ευρύχωρους δρόμους και στα σοκάκια και όσους βρεις εκεί σακάτηδες, χωλούς, τυφλούς, κουτσούς, παράλυτους, βέλ' τους μέσα, να γεμίσει ο οίκος μου". Έτσι είναι. Όταν κάποιιοι δεν θέλουν τον Κύριο, υπάρχουν άλλοι που Τον θέλουν τόσο πολύ κι αμέσως όταν τους καλεί, τρέχουν. Εκείνοι, η δεύτερη σειρά δηλαδή των ανθρώπων, είναι ο λαός των Ιουδαίων. Πολλοί απ' αυτούς πίστεψαν, και το βλέπουμε στις Πράξεις των Αποστόλων μετά την Πεντηκοστή, και μπήκαν στην αγία Εκκλησία. Άλλωστε και οι Απόστολοι και οι Μυροφόρες και πολλοί ήταν Ιουδαίοι.
Και γύρισε πάλι ο δούλος και λέει: "Έκαμα, Κύριε, όπως με διέταξες, αλλά υπάρχει ακόμα τόπος και χώρος στο μέρος του δείπνου". Και τότε του λέει: "Πήγαινε πια έξω απ' την πόλη -δηλαδή έξω απ' την Παλαιστίνη, από τους Ιουδαίους, στα έθνη, κι εκεί όσους βρεις, που είναι γύρω από τους φραγμούς των χωραφιών, δηλαδή κάθονται και περιμένουν κάτι, τη Βασιλεία, το δείπνο -κι ανάγκασέ τους να μπουν. Το "ανάγκασε" δε σημαίνει να τους βιάσεις -ένας δούλος δε μπορούσε να βιάσει τόσους ανθρώπους -, αλλά να τους πείσεις να μπουν αφενός και αφετέρου να το θέλουν τόσο πολύ, αλλά να θεωρούν τον εαυτό τους ανάξιο και να μη θέλουν να μπουν. Παρακίνησέ τους, λοιπόν, έντονα και πείσε τους να μπουν. Και μπήκαν πάντα τα έθνη στην Εκκλησία του Χριστού.
Και ο Κύριος τότε, ο Θεός Πατέρας, ο εστιάτορας, που παρέθεσε διά του Υιού Του εν Αγίω Πνεύματι το Μέγα Δείπνο της Εκκλησίας και της Βασιλείας, είπε το φοβερό συμπέρασμα ότι "Κανένας από τους άντρες εκείνους που κάλεσε αρχικά όχι μόνο δε θα έρθει στο δείπνο, αλλά ούτε καν θα γευθεί". Οι Ιουδαίοι, τ' αρχοντολόι τους και οι υπόλοιποι σημαίνοντες έχασαν το Χριστό, έχασαν το Δείπνο, έχασαν τα πάντα -τα βρήκαν όμως άλλοι.
Γι' αυτό κι εμείς σήμερα, και μάλιστα εδώ οι Έλληνες, και δη οι μορφωμένοι και οι επικεφαλής, που έχουν μερικοί βαθιές προκαταλήψεις για την Εκκλησία, ας ξυπνήσουν, το λιγότερο, ας αφυπνοστούμε δηλαδή, κι ας παρακαλέσουμε τον Κύριο ν' ανοίξει και τις δικές μας ψυχές και να μπούμε όλοι και να είμαστε στην Εκκλησία Του, κλήρος και λαός, άρχοντες και αρχόμενοι. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στο γεννηθέντα Χριστό μας και προπαντός στον ταλαίπωρο εαυτό μας.
Πρώτο Θέμα, 15/12/20013, Αγγίγματα ψυχής, το κήρυγμα της Κυριακής
No comments:
Post a Comment
Σχόλια