Ο Πλάτωνας έλεγε
ότι η διοίκηση πρέπει να ανατίθεται εις βασιλείς φιλοοόφους ή φιλοσόφους
βασιλείς, δηλαδή σε βασιλείς που θα φιλοσοφούν ή σε φιλοσόφους που θα
βασιλεύουν.
Ο δάσκαλός του όμως,
ο φιλόσοφος, όπως τον ονομάζει ο Δάντης όποτε τον αναφέρει, χωρίς καν να τον
κατονομάζει, θεωρώντας αυτονόητο πως πρόκειται για τον Αριστοτέλη, άλλα έλεγε.
Ας αφήσει τις
μαλαγανιές ο Πλάτωνας, γιατί είναι γνωστόν ότι τα πολιτεύματα έχουν μια
εναλλαγή. Από την Αριστοκρατία πηγαίνουμε στην Ολιγαρχία, από την Ολιγαρχία
πηγαίνουμε στην δδκτατορία, από τη Δικτατορία στην Οχλοκρατία και από την
Οχλοκρατία στη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία εκφυλλίζεται και πέφτει πάλι στην
Οχλοκρατία, η Οχλοκραία στη Δικτατορία, η Δικτατορία στην Αριστοκρατία. Απ’ όλα
αυτά, το πολίτευμα που προκρίνω είναι αυτό της Δημοκρατίας, το οποίο αν και
είναι λάθος διότι δίνει τα ίδια σε άνισους επειδή δεν μπορει να δώσει στον
καθένα αυτό που του πρέπει, είναι όμως το καλύτερο απ’ αυτά που υπάρχουν και
δεν ξέρω άλλο.”
Αυτά λέει ο
Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης και μάλλον πρέπει να μας προβληματίσουν έστω και
λίγο. Δεν είμαι καθόλου βέβαιη σε ποια φάση βρισκόμαστε. Καθόλου βέβαιη όσον
αφορά ποιο πολίτευμα έχουμε σήμερα στη χώρα. Στα χαρτιά βέβαια, έχουμε
Δημοκρατία. Μια δημοκρατία όμως οπωσδήποτε εκφυλισμένη, μια δημοκρατία όπου οι
ίδιοι οι πολιτικοί καταργούν με τις ενέργειές τους, μ’ ένα σύνταγμα ήδη αρκετά
παλιό, που όχι μόνο καταστρατηγείται απ’ τους κυβερνώντες, αλλά και από μόνο
του δεν είναι ικανό να προβλέψει όλα όσα συμβαίνουν στους καιρούς μας.
Η οικονομική κρίση
φτάνει να μοιάζει παρωνυχίδα μπροστά στην πολιτική κρίση. Απ’ τη μια αν
εφαρμόζονταν οι νόμοι, μεγάλος αριθμός των πολιτικών μας θα ήταν ήδη στη
φυλακή. Απ’ την άλλη σαν να μην αρκεί όλη αυτή η ατιμωρησία των υπεύθυνων για
την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, τιμωρείται σκληρά ένας ολόκληρος λαός
μέσα από αβάσταχτα και άδικα οικονομικά μέτρα, αλλά παράλληλα εκμαυλίζεται
κιόλας καθώς τα προνόμια της διασκέδασης και διαπαιδαγώγησής του πραχωρούνται
δωρεάν σε καναλάρχες των οποίων τα κανάλια μας ταϊζουν σκουπίδια για να
ξεχνιόμαστε.
Όπως τελειώνει το
άρθρο του σήμερα στην Καθημερινή ο Ιορδανίδης: “ Η δυσαρέσκεια είναι διάχυτη και
αποδέκτες είναι οι βουλευτές, που προσπαθούν να μεταφέρουν την οργή των πολιτών
στην εκτελεστική εξουσία, με μόνο αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της κυβερνήσεως.
Εικόνα αποσυνθέσεως έχει αρχίσει να δημιουργείται.” (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_07/11/2013_526662)
Ελπίζω
πως δεν είμαστε σε φάση να διαδεχθεί την Δημοκρατία η Οχλοκρατία, αν και το
σκηνικό αυτό δείχνει. Εύχομαι ολόψυχα να φανεί ως διάττοντας αστέρας ένας
πολιτικός που θα ανατρέψει το σκηνικό αναγεννώντας την (διε)φθαρμένη
Δημοκρατία.
8/11/13 Δημοσιέυτηκε στο:
Πώς το έλεγε ο Αζαρίας στην κάμινο της Βαβυλώνας; "Ουκ έστιν εν τω καιρώ τούτω άρχων και προφήτης και ηγούμενος...". Η έλλειψη ηγεσίας είναι συστατικό της κρίσης, που καθορίζει και την έκβασή της. Και ο Δαβίδ: "Μη πεποίθατε επ' άρχοντας... οις ουκ έστι σωτηρία". Αλλού πρέπει να ψάξουμε, από αλλού να περιμένουμε βοήθεια...
ReplyDelete