"Στις πιο κρίσιμες βουλευτικές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, ο 37χρονος Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής ενός κόμματος που μέχρι πρότινος κυμαινόταν μεταξύ 3% και 4.5%, είχε να αντιμετωπίσει όχι τόσο τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο, όσο την Άγκελα Μέρκελ, τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Φρανσουά Ολάντ. Υπό αυτό το πρίσμα, το εκλογικό αποτέλεσμα αποτέλεσε πραγματικό Βατερλώ για τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων, οι προκλητικές παρεμβάσεις των οποίων έφεραν το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Τη βασική ευθύνη γι αυτή την εξέλιξη επωμίζεται η Γερμανίδα καγκελάριος. Από την πρώτη στιγμή, αντιμετώπισε την Ελλάδα ως πειραματόζωο, αδιαφορώντας για τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό που οφθαλμοφανώς έτρεφε η ολέθρια πολιτική του μνημονίου. Πίστεψε ότι ο φόβος και ο εκβιασμός του εκλογικού σώματος θα οδηγούσε σε συρρίκνωση της Αριστεράς, ακόμη και μετά τον πολιτικό σεισμό της 6ης Μαίου. Τελικά, κατάφερε να εκτοξεύσει την πέραν της σοσιαλδημοκρατίας Αριστερά γύρω στο 40% του εκλογικού σώματος, σε απόσταση ενός μόλις βήματος προτού σχηματιστεί η πρώτη αριστερή κυβέρνηση σε χώρα του αναπτυγένου, Δυτικού κόσμου μετά την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου υπό τον Λεόν Μπλουμ, στη Γαλλία του μεσοπολέμου.Δύο φορές στον εικοστό αιώνα, η Γερμανία προκάλεσε χάος στην Ευρώπη υπερτιμώντας τη στρατιωτική της δύναμη. Αυτή τη φορά, απειλεί να αποσταθεροποιήσει πολιτικά την ήπειρο υπερτιμώντας την οικονομική της ισχύ. Θα αποτύχει και αυτή τη φορά, μόνο που το τίμημα της αλαζονείας της θα το πληρώσουν και άλλοι."
Σημείωση:
Στο εύστοχο κείμενο του Παπακωνσταντίνου θα προσθέσω πως η τρομακτική άνοδος του Σύριζα δεν οφείλεται μόνον στην γερμανίδα καγκελάριο, αλλά και στον χαρισματικό αρχηγό του.
Και επισης θα προσθέσω πως τίμημα της αλαζονείας της Γερμανίας το πλήρωσαν άλλοι και τις δύο πρώτες φορές.
No comments:
Post a Comment
Σχόλια