Το αφήγημα μιας ορχιδέας

Την εποχή της πτώσης

Τελευταίο έπεσε

Το ψηλότερο της ορχιδέας άνθος

Κι είπα πως θα ´ναι η μάνα των υπόλοιπων

Σαν Παναγιά  περίμενε 

να θάψει πρώτα τα παιδιά του

Την εποχή της άνθισης 

Πρώτο απ´ όλα παραδόξως ξεδιπλώθηκε

Κι είπα πως θα ´ναι μάλλον των νεκρών πρωτότοκο

Σαν τον Χριστό ποθεί να αναστήσει

Τα πεθαμένα από καιρό αδέρφια

Στο ίδιο άνθος ο Θεός κι ο άνθρωπος κατοίκησαν

Ο θάνατος και η ζωή

Το άρσεν με το θήλυ

Εσύ, εγώ κι ο κόσμος 

ο αληθινός και ψεύτης