Τραγούδι του Αγίου Γρηγορίου, επισκόπου της Αρμενίας

Επί Διοκλητιανού, εκεί στην Αρμενία

έζησε ο Γρηγόριος. Ξέσπασε η μανία

του γδικιωμού επάνω του. Τον βασιλιά της χώρας

θανάτωσε ο πατέρας του, και το κακό της μπόρας

πλήρωσε ο Γρηγόριος απ' τον διάδοχό του.

Τι φταίει ο γιος, αν ο γονιός χρωστά λογαριασμό του

Δεν έχει νομοτέλεια η ηθική η πράξη 

όπως η βιολογική -κι αυτή κατά την τάξη

Μα ο Τιριδάτης θύμωσε, τον άγιο θα φωνάξει

με απειλές την πίστη του πασχίζει να αλλάξει

Ακλόνητος ο άγιος στην πίστη την αγία

σ' ένα πηγάδι θα βρεθεί με άγρια θηρία

και ιοβόλα ερπετά. Τον Δανιήλ ομοιάζει

στο λάκκο των λεόντων του. Κανένα δεν πειράζει

κι αυτόν όπως κι εκείνονα. Περνούνε τόσοι χρόνοι

μόνο με ψίχουλα ψωμιού καθώς χήρα ζυγώνει

και ρίχνει καθημερινά. Αυτά τα δεκαπέντε

χρόνια εκεί ο άγιος, μα που 'ναι ο Τιριδάτης;

Ο νους του πάει, σάλεψε. Ο άμοιρος σατράπης

τώρα τρώει τις σάρκες του και στο βουνό τους χοίρους

πάει και βόσκει σαν βοσκός που δεν κατέχει κλήρους

κι αξίωμα βασιλικό, στέμμα, δόξα δική του

Νύχτα ένας ουράνιος πάει στην αδερφή του

Αν το Γρηγόριο ευθύς δε βγάλει απ' το πηγάδι

δε θα σωθεί ο βασιλιάς και θα βρεθεί στον Άδη

της λέει κι αυτή τρέχοντας στους άρχοντες πηγαίνει

Η συνοδεία πάραυτα στο φρέαρ μεταβαίνει

Τον άγιο ακέραιο κι αλώβητο τον βγάζει

Δεν είχε πάθει τίποτα. Το φως που απαυγάζει

το ωραίο του το πρόσωπο τους κάνει και σαστίζουν

Μα εκεί που όλοι έκθαμβοι τον άγιο αντικρίζουν

αυτός θερμά προσεύχεται εις τον Θεό να δώσει

στον Τιριδάτη την υγειά, τους φρένας του να σώσει

Αυτό ποθεί γι' αναταμοιβή, κι ο βασιλέας γιάνει

Πιστεύει και βαπτίζεται και ύστερα τι κάνει

Επίσκοπο της χώρας του τον άγιο τον χρίζει

Ν' αμοίψει θέλει το καλό που του 'κάνε και χτίζει

και Εκκλησιίες πάμπολες . Των Αρμενίων όλων

γίνεται ο Γρηγόριος, ο φωτιστής, παρόλων

τόσων δεινών που τράβηξε. Κι ύστερα σύνεχίζει,

αφού Αρχιεπίσκοπο βασιλοπαίδι χρίζει,

στις γύρω χώρες να γυρνά και σ' όλους να κηρύττει

Σε γήρας έφθασε βαθύ, και επί τη αρρήτη

φιλανθρωπία του Θεού για την υπομονή του

που τόσα χρόνια πέρασε στο σκοτεινό πηγάδι

άστρο τον έκανε ο Θεός και ήλιο στο σκοτάδι

Εμπνευσμένο από το Φθινοπωρινό Συναξάρι του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, τόμος Α ΄, Ακτή, Λευκωσία 2008