Η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος - Καλή βδομάδα!

Εσύ που είσαι η μεγάλη και ευρύχωρος 

η πολυπόθητη εσύ και μυριαγαπημένη

θάλασσα, πες μου, σε παρακαλώ, 

η περισσή σου χάρη είναι απ' το νερό;

Είναι απ' τον πλούτο που στα σπλάχνα σου φυλάττεις

ή από των ταξιδευτών το όνειρο που σεργιανάς;

Γιατί είσαι η μόνη αξιέραστος 

αιώνων και απανταχού της γης ανθρώπων;

Επί τη εορτή Σοφίας, Πίστεως, Αγάπης και Ελπίδος

ώρα ωσεί ογδόη εσπερινή 

κι ενώ ο ουρανός καθρεφτιζόταν στην υδάτινη μητέρα 

η μεγάλη και ευρύχωρος, απάντησε:

Όλες οι υποθέσεις σου ορθές

σαν τις προφάσεις της ζωής σου

Όμως το μυστικό μου μόλις στο φανέρωσα

όπως το φτου ξελεφτερία των παιδιών

που παίζουνε κρυφτό στις φτωχικές αλάνες

Είμαι καθρέφτης του ουρανού ως αξιέραστος

Αιώνες κι άνθρωποι με λάτρεψαν

γιατί βαθιά, πολύ βαθιά κι ειλικρινά

τον ουρανό ποθούσαν κι ας μην το 'ξεραν

Δεν ήμουνα εγώ και το νερό μου

Δεν ήμουν ούτε εγώ και ο πυθμένας μου

Ούτε ήμουν εγώ κι οι ταξιδιώτες

Μόνο ο ουρανός ήμουν ολάκερη

Γι' αυτόν, τοις πάσι έγινα τα πάντα. 

Κύριε, είπα τότε εγώ, 

δίδαξόν με τα δικά Σου δικαιώματά 

-όχι τα δικά μου

Απόρησα τελειώνοντας τα λόγια μου 

Γιατί μιλούσα στον Θεό

αφού συνομιλούσα με τη θάλασσα;

Τότε την είδα σ' όλο της το μεγαλείο

Σε αφτί του Υψίστου είχε μεταμορφωθεί.

Και πώς να σε χωρέσω θάλασσα, τη ρώτησα.

Θεέ μου, πες μου, πώς να σ' αγκαλιάσω;

Όταν τα δάκρυά σου γίνουν θάλασσα

απάντησε, σε στόμα τώρα μεταμορφωμένη,  

και η καρδιά σου από αγάπη για τον κόσμο

στα σημεία του ορίζοντα σκορπίσει,

θα ελεηθείς

Είναι αρκετό, αν θέλεις πράγματι να με χωρέσεις,

είπε, και το στόμα έγινε αίφνης πάλι θάλασσα

Η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος