Εκμηδενίζομαιι
κολυμπώντας στη θάλασσα, κοιτάζοντας τον ουρανό
παίζοντας με την άμμο, τις λέξεις, το σώμα σου
Εκμηδενίζομαι
ανασαίνοντας τα γιασεμιά, ποτίζοντας τις γλάστρες
μαγειρεύοντας, σφουγγαρίζοντας, περπατώντας
Εκμηδενίζομαι
δεόμενη για τους άλλους
του τότε, του τώρα, του πάντοτε
ελπίζοντας στην κοινή ανάσταση
Όταν μεγαλώσω
θέλω να γίνω ένα μεγάλο μηδέν
Τόσο μεγάλο
που να χωρά τον κόσμο ολόκληρο
Στεφάνι από φως
No comments:
Post a Comment
Σχόλια