Γιατί τα θρησκευτικά - Δημητρίου Αγγελή

Γιατί είναι σημαντικό να φαντάζεσαι πώς ονόμασε ο Αδάμ τα ζώα· 

πώς πλάστηκε από την πλευρά του η Εύα· πώς αντήχησε μες στον 

παράδεισο η βαριά φωνή του Θεού μετά το προπατορικό 

αμάρτημα.

Γιατί ο Ισαάκ πάλεψε με τον άγγελο, γιατί ο Μωυσής αντιστάθηκε 

στον Θεό, γιατί το βιβλίο της Εξόδου εμπνέει κάθε επανάσταση.

Γιατί όσο ο Μωυσής κρατούσε τα χέρια του υψωμένα οι 

Αμαληκίτες έχαναν στο πεδίο της μάχης, γιατί η όνος μίλησε στον 

Βαλαάμ, γιατί ο Δαυίδ νίκησε τον Γολιάθ, γιατί η γυναίκα του Λωτ 

έγινε στήλη άλατος, γιατί ο Ιωνάς βρέθηκε μέσα στο κήτος, γιατί ο 

Ιώβ είναι η υπομονή και γιατί οι Ψαλμοί είναι πιο ωραία ποιήματα 

από το Άσμα Ασμάτων που φθονούν οι σπουδαίοι μας ποιητές.

Γιατί το σπήλαιο, γιατί τα πάθη και ο σταυρός.

Γιατί στη βασιλόπιτα κόβουμε κομμάτι για τον ξένο και τον 

πρόσφυγα, για το «δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς 

ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ», για τον εσπερινό της Αγάπης (μας).

Γιατί η αρχή του Κατά Ιωάννην, η Κυριακή προσευχή, ο «Ύμνος της αγάπης», η επιστολή προς 

Διόγνητον, η Μυσταγωγία του Μάξιμου του Ομολογητή, ο Ακάθιστος Ύμνος, η Νεκρώσιμη 

Ακολουθία είναι από τα σημαντικότερα κείμενα που υπάρχουν στη νεοελληνική γλώσσα.

Γιατί οι Τρεις Ιεράρχες, γιατί ο Πατριάρχης Φώτιος και οι 

βυζαντινοί αντιγραφείς, γιατί ο νεοελληνικός διαφωτισμός, ο 

Γρηγόριος ο Ε΄, ο Καστορίας Γερμανός Καραβαγγέλης και ο 

Χρυσόστομος Σμύρνης. Γιατί ο ένδοξός μας βυζαντινισμός.

Γιατί ο Ιερομόναχος Διονύσιος, εγκάτοικος στο ξωκλήσι του Αγίου 


Λύπιου, όταν ακούμπησε στο φιλιατρό του πηγαδιού κι έκανε να 


μετρήσει δεν βρήκε ούτε τρεις δίκαιους στον κόσμο ενώ τους 


άδικους τούς έβγαλε αναρίθμητους.

Γιατί ο Παπαδιαμάντης. Γιατί ο Παπατσώνης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, 

ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Θέμελης. Γιατί ο Κόντογλου, ο 

Ιερεμιάδης, ο Μποκόρος, ο Κυραρίνης.

Γιατί ένα ολόκληρο χωριό, η Θέρμη της Λέσβου, έβλεπε στ’ όνειρό 



του τους λησμονημένους για 500 χρόνια αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο 



και Ειρήνη μέχρι που βρήκαν τα θαμμένα λείψανά τους υπό βροχή· 


γιατί η αγία Θεοδώρα Βάστας έχει 17 δέντρα φυτρωμένα πάνω στη 


σκεπή της.

Γιατί όλοι έχουμε παίξει μπάλα στο προαύλιο μιας εκκλησιάς, 


μυρίζοντας το λιβάνι του εσπερινού, και γιατί η μουσική 


υπόκρουση κάθε Μεγάλης Παρασκευής είναι ο μονότονα πένθιμος 


ήχος μιας καμπάνας.

Γιατί κάποια δειλινά ο ορίζοντας μοιάζει να παίρνει φωτιά, γιατί 


όταν κοιτάζω τη θάλασσα με πιάνει μελαγχολία και κάποια τοπία 


μού μοιάζουν αίφνης γνωστά από παλιά.

Tο κείμενο είναι του ποιητή και δοκιμιογράφου Δημήτρη Αγγελή

με πρώτη δημοσίευσή του στο περιοδικό "Άπειρος χώρα". Mας το έστειλε ο π.Βασίλειος Χριστοδούλου