ο Μάλεμε το γνώρισα πριν χρόνια από το κοιμητήριό του, όπου ο συγχωρεμένος παπα Αριστείδης Μιχελουδάκης, πατέρας πολυαγαπημένου φίλου, είναι θαμμένος. Δεν φανταζόμουν βέβαια πως θα ερχόμουν μια μέρα στο Δημοτικό σχολείο του για παρουσιάσεις παραμυθιών. Μα ο κόσμος είναι ένας. Επίγειος και επουράνιος. Και οι αγαπηγμένοι ουράνιοι, μας φροντίζουν με τρόπο μυστικό ως φαίνεται... Έτσι λοιπόν... Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται, Παραμύθι Μουσικής και Αχτιδοϋφαντής με περίμεναν σήμερα μαζί με παιδιά τόσο πεινασμένα που αν ήμουν φαγητό δε θα είχαν αφήσει τίποτα στο πιάτο... Υπέροχοι δάσκαλοι, συμπατριώτης διευθυντής, ένα σχολείο στη μέση ενός δάσους από ελιές στο δρόμο προς το κοιμητήριο που είναι λίγα μέτρα παραπάνω... Για τη φιλοξενία, ό,τι και να πούμε είναι λίγο... Λατρεύουμε Κρήτη!
No comments:
Post a Comment
Σχόλια