Μέγας Βασίλειος - Ι΄ Μέρος - Η συνάντηση με τον όσιο Εφραίμ τον Σύρο

Τον καιρό εκείνο ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος ησύχαζε στην έρημο. Ακούγοντας για τα θαύματα του αγίου Βασιλείου παρακάλεσε τον Θεό να του αποκαλύψει ποιος είναι ο άγιος. Είδε τότε μια πύρινη στήλη που έφθανε ως τον ουρανό κι άκουσε τη φωνή να του λέει: 

"Εφραίμ, Εφραίμ, σαν αυτή την πύρινη στήλη είναι ο Μέγας Βασίλειος". 

Τότε χωρίς καθυστέρηση πήρε μαζί του έναν διερμηνέα που γνώριζε την ελληνική και τη συριακή γλώσσα και πήγε στην Καισάρεια. Ήταν η εορτή των Φώτων. Μπαίνοντας στην εκκλησία και βλέποντας τον άγιο Βασίλειο ντυμένο λαμπρά και πολύτιμα άμφια να τελεί με πολλή παρρησία την ιερή λειτουργία κατηγόρησε τον εαυτό του και είπε στον διερμηνέα: 

“Μάταια κοπιάσαμε αδερφέ, διότι αυτός αν και βρίσκεται σε τόση δόξα δεν είναι όπως τον είδα”. 

Αυτά τα λόγια του Οσίου Εφραίμ τα πληροφορήθηκε ο άγιος από το Πνεύμα το Άγιο και αφου κάλεσε έναν διάκονο του είπε: 

“Πήγαινε στη δυτική πύλη της εκκλησίας κι εκεί θα δεις να στέκονται δύο μοναχοί, ένας χωρίς γένια, ψηλός και λεπτόσαρκος κι ένας με μαύρη γενειάδα. Να πεις λοιπόν σ’ αυτόν που δεν έχει γένια: 

“να έρθεις στο Άγιο Βήμα, διότι σε καλεί ο πατέρας σου ο Αρχιεπίσκοπος”. 

Μετά βίας διασχίζοντας το πλήθος ο διάκονος έφτασε και είπε στον Όσιο Εφραίμ τα λόγια του αγίου. Μέσω του διερμηνέα εκείνος απάντησε: 

“Πλανεύτηκες αδερφέ, εμείς είμαστε ξένοι και άγνωστοι, πώς λοιπόν μας γνωρίζει ο Αρχιεπίσκοπος;” 

Αν και ο διάκονος επέστρεψε και ανέφερε τα λόγια του οσίου στον άγιο, πάλι ο άγιος τον έστειλε σ’ αυτόν να του πει: 

“Κύριε Εφραίμ, έλα στο Άγιο Βήμα, διότι σε καλεί ο Αρχιεπίσκοπος” 

Πηγαίνοντας λοιπόν δεύτερη φορά ο διάκονος, αφού ασπάστηκε τις άκρες των ποδιών του, είπε στον όσιο τα λόγια του αγίου.

Τότε ο Όσιος Εφραίμ έβαλε μετάνοια στον διάκονο λέγοντας: 

“Στ’ αλήθεια στήλη πυρός είναι ο Μέγας Βασίλειος, αλλά τον παρακαλώ να μιλήσουμε ιδιαιτέρως στο Σκευοφυλάκιο”.

 Όταν τελείωσε η λειτουργία προσκάλεσε ο άγιος τον όσιο Εφραίμ κι αφού τον φίλησε συνομίλησε μαζί του για πνευματικά και θεία νοήματα και τον παρακάλεσε αν έχει κάποιοι κρυφό ζήτημα στην καρδιά του να του το πει. Τότε ο Όσιος Εφραίμ διά του διερμηνέα είπε:

“Μια χάρη ζητώ από την αρχιερωσύνη σου, δούλε του Θεού” 

“Ζήτα ό,τι επιθυμείς’ είπε ο άγιος “διότι πολλά σου οφείλω για οτν κόπο που κατέβαλλες για την ταπεινόητά μου” 

Είπε τότε ο Όσιος Εφραίμ: 

“Γνωρίζω, δέσποτα άγιε, ότι αν παρακαλέσεις για κάτι τον Θεό, στο προσφέρει. Επιθυμώ λοιπόν να παρακαλέσεις να μιλήσω ελληνικά γιατί καθόλου δεν γνωρίζω τη γλώσσα σας” 

Ο άγιος απάντησε: 

“Το αίτημά σου είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις μου, πάτερ άγιε και της ερήμου καθηγητή. Αλλά επειδή το ζήτησες με πίστη, ας προσευχηθούμε μαζί στο Θεό και σ’ Εκείνον είναι δυνατόν να πραγματοποιήσει την επιθυμία σου, διότι καθώς λέει ο προφήτης Δαυίδ, θέλημα των φοβουμένων Αυτού ποιήσει και της δεήσεως αυτών εισακούσεται και σώσει αυτούς”. 

Αφού τα είπε αυτά ο άγιος στάθηκε μαζί με τον όσιο Εφραίμ πολλή ώρα. Όταν η προσευχή τους τελείωσε είπε μεγαλοφώνως ο άγιος: “Η χάρις του Παναγίου Πνεύματος έστω μετά σου και λάλησον ελληνιστί”. Αμέσως μόλις το είπε αυτό ο άγιος, ω του θαύματος! Άνοιξε το στόμα του ό Όσιος Εφραίμ και μίλησε ελληνικά όπως ο άγιος Βασίλειος και όλοι οι χριστιανοί. Λένε δε ότι ο άγιος τον χειροτόνησε ιερέα και τον διερμνηνέα του διάκονο. Ο Όσιος Εφραίμ έμεινε σοτνάγιο τρεις μέρες και πολύ ωφελήθηκε από τη διδακσλία του.

Ύστερα αναχώρησε πάλι για την έρημο δοξάζοντας κι ευλογώντας το Θεό.