Εικόνες της αντίπερα όχθης - Νιου Χάμσερ - Μπίνγχαμπτον - Ίθακα

Επόμενος σταθμός το Νιου Χάμσερ, η πολιτεία των δασών, των λιμνών και της ελευθερίας. Σύνθημά της, να ζεις ελεύθερος ή να πεθαίνεις. Και το σύνθημά της αντικατοπτρίζεται και στους νόμους της.  Αξιωνόμαστε για δεύτερη φορά την στοργική φιλοξενία του π. Παναγιώτη. Δεν προλαβαίνουμε αυτή τη φορά την μεθυστική πολυχρωμία των φύλλων που προσελκύει κάθε φθινόπωρο τους εικονολάτρες ταξιδιώτες του κόσμου. Εκτός από τα απυρόβλητα έλατα, όλα τα υπόλοιπα είναι γυμνά και διάγουν με υπομονή το στάδιο του σκληρού χειμώνα. Ξέρουν αυτά. Γι’ αυτό και σιωπηλά υπομένουν. Θα έρθει και πάλι η Άνοιξη. Μπορεί να αργήσει λίγο, αλλά σίγουρα θα έρθει. Οι μέρες περνούν με συζητήσεις, βιβλία, αναγνώσεις, περιπάτους και μαγειρέματα. Πρώτη φορά θα ψήσω κολοκύθα στον φούρνο που η γεύση της θυμίζει ψημένο κάστανο. Η χαρά του υπάρχειν ανασταίνεται στην συνύπαρξη με τις συγγενικές εκείνες ψυχές που ο Θεός φέρνει στο δρόμο του ανθρώπου για να τον παραμυθήσει. Χιονίζει. Ασπρίζουν τα έλατα, ασπρίζουν και τα γυμνά δέντρα, ασπρίζει και η λίμνη. Η Χεβρώνα προβάρει το χριστουγεννιάτικο της ένδυμα και η μοδίστρα εποχή κάνει τις αναγκαίες τελευταίες επιδιορθώσεις. Πολλοί από τους κατοίκους θα αναχωρήσουν σαν αποδημητικά πουλιά για θερμότερες πολιτείες και οι υπάλληλοι της πολιτείας θα φροντίζουν τα σπίτια τους.

Θα αναχωρήσουμε για το Μπίγχαμπτον και θα χαρούμε την φιλοξενία του Κώστα και της Μαργαρίτας, φίλων των νεανικών μας χρόνων. Διάσημος φωτογράφος ο Κώστας Σακελλαρίου εργάστηκε χρόνια για τα μεγαλύτερα έντυπα της Αμερικής ως φωτορεπόρτερ σε πολέμους και έζησε χρόνια στην Κωνσταντινούπολη όπου και τον πρωτοανταμώσαμε. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του επιβάλλουν την ευαισθησία τους στο πανέμορφο σπίτι. Το λεύκωμά του “Οι τελευταίοι Έλληνες της Πόλης" κυκλοφόρησε πριν χρόνια από τις εκδόσεις Άγρα. Το πρωί η πανέμορφη πόλη θα ντυθεί με τη σειρά της στα λευκά. Το χιόνι δε βρίσκει κανέναν από τους κατοίκους απροετοίμαστο. Πρωί πρωί θα βγουν και θα καθαρίσουν το δρόμο που περνά μπροστά από το σπίτι τους προκειμένου να μην γλύστρισουν οι διαβάτες. Νωρίς το απόγευμα οι φίλοι μας, θα μας μεταφέρουν στο Ίθακα, δηλαδή στην αμερικάνικη Ιθάκη. Εκεί ο Κυριάκος με το μουσικό σχήμα Φάρος θα δώσουν την επόμενη συναυλία στο πανεπιστήμιο του Cornell. Πριν τη συναυλία θα περάσουμε για έναν καφέ από το σπίτι της Αυστραλέζας Γκέηλ που οι μελέτες της για το ρεμπέτικο και την παραδοσιακή μουσική εδώ και πολλά χρόνια την έχουν κάνει γνωστή στην Ελλάδα, την Αμερική και σε πολλά μέρη του κόσμου. Η λεπτοκαμωμένη αρχόντισσα έχει διατηρήσει τη χάρη του παιδιού πλάι στη σοφία του ηλικιωμένου. Ο σύζυγός της, περίφημος καθηγητής του Πανεπιστημίου στις θετικές επιστήμες, από τη στιγμή που βγήκε στη σύνταξη, ζωγραφίζει με μελάνι και τα έργα του κοσμούν το σπίτι πλάι σε πολλά  άλλα έργα τέχνης. Είναι από τα ζευγάρια που τα βλέπεις και λες μέσα σου, ναι, αυτό είναι ένα αληθινό ζευγάρι. 

Στην υποδοχή της μεγαλόπρεπης αίθουσας μας περιμένουν χαρωπά φιλότιμα ελληνόπουλα που σπουδάζουν στο Κορνέλ. Παιδιά λαμπερά που άφησαν τη βόλεψή τους και παλεύουν για ενα καλύτερο αύριο. Η Γκέηλ προλογίζει τη συναυλία πάνω στο πατάρι με την άνεση έμπειρου παρουσιαστή. Θα σιγοτραγουδάει από κάτω όλα τα παραδοσιακά τραγούδια του προγράμματος. Ο κόσμος θα συγκινηθεί, θα θυμηθεί, θα νοσταλγήσει, θα θαυμάσει. Οι μουσικοί μας είναι ένας κι ένας, το επίπεδο και αυτής της συναυλίας ιδιαίτερα υψηλό.

Μετά το φαγητό, θα επιστρέψουμε στο Μπίγχαμπτον για να αναχωρήσουμε την επόμενη μέρα με χιονοθύελλα για την Βοστώνη. Τον τελευταίο και και πλέον προσφιλή προορισμό του ταξιδιού μας. Η μεγάλη και ιστορική αγκαλιά της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού μας περιμένει...