Δευτέρας Δημοτικού, εφτά χρονών παιδιά με χάρη περισσή, παρουσίασαν το περασμένο Σάββατο, τον Αχτιδοϋφαντή με τον δικό τους τρόπο και ύστερα το αφηγήθηκα εγώ απ' την αρχή για να το ακούσουν και οι γονείς τους που ήταν παρόντες στο βιβλιοπωλείο Κωνσταντινίδη.
Τελειώνοντας, ρώτησα τα παιδιά, αν θα γίνονταν Ταχυδρόμοι του Ήλιου και τους έδινε ο Αχτιδοϋφαντής μια ηλιαχτίδα, πού θα την έδιναν. Οι απαντήσεις τους δεν προκάλεσαν μόνο την έκπληξη όλων μας, αλλά και μεγάλη συγκίνηση. Γι' αυτό και κρίνω σκόπιμο να καταγραφούν και να τις μοιραστούμε...
- Εγώ την ηλιαχτίδα μου θα την έδινα στο σχολείο μου για να βοηθάει όλα τα παιδάκια.
- Εγώ θα την έδινα στα άρρωστα παιδιά.
- Εγώ σε κάποιον που τις γιορτές είναι μόνος του και δεν έχει κανέναν παρέα.
- Εγώ σε έναν άνθρωπο πολύ νευρικό, για να ηρεμήσει η καρδιά του.
- Εγώ σε όλον τον κόσμο για να γίνει καλύτερος.
- Εγώ θα την έδινα στη Συρία για να σταματήσει ο πόλεμος.
- Εγώ στους Τζιχανκιστές για να πάψουν να κάνουν κακά πράγματα.
- Εγώ θα έδινα την ηλιαχτίδα μου σ' αυτούς τους ανθρώπους που άφησαν τα σπίτια τους και τώρα είναι σε ένα μέρος που δεν τους αφήνουν να περάσουν για να βρουν ένα καινούργιο σπίτι....
No comments:
Post a Comment
Σχόλια