Αυτά τα παιδιά τα αισθάνομαι δικά μου παιδιά και σαν μαμά τους τα αγαπώ και τα καμαρώνω. Έχουμε κάνει κι άλλες παρουσιάσεις μαζί και κέθε φορά τα θαυμάζω ακόμα περισσότερο, δεν τα χορταίνω. Είναι αγαπημένα μεταξύ τους, πρόσχαρα, καλοπροαίρετα, συγκεντρωμένα. Προφανώς, εκτός από τα φυσικά τους χαρίσματα, έχει παίξει καίριο ρόλο η συμβολή της δασκάλας που έχουν για δεύτερη συνεχή χρονιά, της αδερφικής μου φίλης, Μαρίας Πανουσιάδου που έχει δώσει φτερά στην τάξη της. Τόσο δυνατά φτερά που δεν παίρνουν απλώς ένα παραμύθι σαν τον Τρελό του χωριού και το ζωντανεύουν μαγικά, αλλά ταξιδεύουν και σε παιδιά άλλων χωρών που βρίσκονται πολύ μακριά από δω μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα που κάνουν.
Στην 15η Διεθνή έκθεση βιβλίου φέτος ήμασταν και πάλι μαζί και μαζί με τους καλούς γονείς τους, την αξιαγάπητη μουσικό τους Ευτυχία Καβαλίκα και νοερώς με την Ειρήνη Μαραγκού, δασκάλα του δεύτερου τμήματος της Τετάρτης που ενώθηκε με την τάξη της Μαρίας σ' αυτήν την προσπάθεια που μας έκανε όλους να βουρκώσουμε από συγκίνηση. Έχουμε σπουδαίους δασκάλους και όσο αυτοί υπάρχουν ελπίζουμε και πιστεύουμε πως ο κόσμος μας γίνεται κάθε στιγμή καλύτερος! Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου! Το βίντερο της παράστασης το επιμελήθηκε η Μαρία Πανουσιάδου και έχει κάποια αποσπάσματα από την παράσταση-παρουσίασαη.
No comments:
Post a Comment
Σχόλια