Τρίτη πρωί μια ωραιότατη καλοσυνάτη κοπέλα έρχεται και με παίρνει από το σπίτι για να πάμε μαζί στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Λαγκαδά στο οποίο και εργάζεται. Είναι η μουσικός του σχολείου και η υπεύθυνη γι’ αυτό που θα δω όταν φτάσω και όλα τα παιδιά θα μπουν στην αίθουσα εκδηλώσεων.
Τα φώτα σβήνουν και στη σκηνή έχουν καθίσει τα παιδιά της Τρίτης τάξης κρατώντας ποικίλα μουσικά όργανα στα χέρια. Η Μαρία ξεκινά να διαβάζει το Κόκκινο κορδόνι και σε σημεία που έχει επιλέξει μαζί με τα παιδιά, εκείνα παράγουν ήχους από τα όργανα που κρατούν, ενώ προβάλλονται παράλληλα οι εικόνες του παραμυθιού. Η αφήγησή της είναι εξαιρετική, γεγονός που προδίδει τη σχέση της με το θέατρο, αλλά και το φυσικό της χάρισμα. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική και η συγκίνηση μεγάλη. Μετά το τέλος του παραμυθιού, εγώ αφηγούμαι τον Τρελό του χωριού και ακολουθεί συζήτηση. Τα παιδιά παίζουν στα δάχτυλα το παραμύθι, είναι ολοφάνερο ότι το έχουν δουλέψει και αυτό αποδεικνύεται και αμέσως μετά όταν το παρουσιάζουν και αυτό με τα μουσικά τους όργανα και την αφήγηση της μουσκού τους.
Η γιορτή στην οποία έχει παραβρεθεί όλο το σχολείο, παιδιά, διευθυντής, δάσκαλοι, αλλά και γονείς τελειώνει, και η παραμυθητική χαρά φωτίζει όλα τα πρόσωπα!
Η Δήμητρα Μπογιάνου που με έφερε σε επαφή με το καλό αυτό σχολείο και που εδώ και χρόνια διατηρεί ένα θαυμαστό βιβλιοπωλείο στον Λαγκαδά με το οποίο κρατά άσβηστη την αγάπη των ανθρώπων για το βιβλίο, έρχεται και με παραλαμβάνει για να μου χαρίσει στιγμές ευτυχίας και ξεκούρασης…
Μικροί και μεγάλοι φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς!
No comments:
Post a Comment
Σχόλια