Αφύπνισέ με, Κύριε, από το όνειρο της απελπισίας και άσε με να περιγράψω την αμαρτία μου. Δε θα ’πεφτα στην αμηχανία στην οποία με κάλεσε το όνομά σου.
Έστησα ένα δισκοπότηρο και αποκοιμήθηκα κάτω από ένα θρόνο και ονειρεύτηκα ότι θα μπορούσα να επιβληθώ στο κακό.
Αφύπνισέ με στην πατρίδα της καρδιάς μου όπου λατρεύεσαι για πάντα.
Αφύπνισέ με στο έλεος της ανάσας που αναπνέεις μέσα μου. Απόσυρε τον κόσμο που δημιούργησε μόνος του το δημιούργημά σου και κατοίκησε τις ημέρες που μου απομένουν. Διάλυσε το μοναχικό όνειρο που είναι η κρίση της άγνοιάς μου, σάρωσε το έργο των χειρών μου, τα φράγματα του μιάσματος που έστησα απέναντι στον χείμαρρο του ελέους.
Άσε τη σοφία σου να πληρώσει τη μοναξιά μου και από τα ερείπια ανάγειρε τη σοφία σου.
Ευλογημένο το όνομα της βασιλείας σου για πάντα και πάντα.
Ό,τι δεν έχω πει, δώσ' μου το θάρρος να το πω. Ό,τι δεν έχω κάνει δώσ' μου τη θέληση να το κάνω.
Εσύ και μόνο εσύ λεπτύνεις την καρδιά, εσύ διδάσκεις τους θνητούς, εσύ απαντάς σ’ αυτόν που τρέμει ενώπιόν σου εν σοφία.
Ευλογημένο το όνομα του ενός που μένει πιστός σ’ αυτούς που κοιμούνται στο χώμα, που με έσωσε πάλι και πάλι.
Δική σου η μέρα και η νύχτα της περισυλλογής, σε σένα μόνο ανήκει καθε κράτος.
Πρόσδεσέ με, ω οικείε, πρόσδεσέ με στην εγρήγορσή σου.
*Μας το έστειλε ο π.Βασίλειος Χριστοδούλου
No comments:
Post a Comment
Σχόλια