Πώς μπορώ να ξέρω πως όποιος απεχθάνεται τον θάνατο δεν είναι σαν ένα παιδί που έχει χάσει το δρόμο για το σπίτι του;
Η Λι Τόι ήταν κόρη του φρουρού των συνόρων στο Αϊ.
Όταν αιχμαλωτίστηκε και την πήγαιναν στο κράτος των Τόϊν έκλαψε τόσο που μούσκεψε η τραχηλιά της από τα δάκρυα.
Όταν όμως έφτασε στο παλάτι του βασιλιά και μοιράστηκε το φαρδύ κρεβάτι του κι έφαγε κρέας λογιών λογιών στο τραπέζι του, δεν ήξερε πια γιατί είχε κλάψει.
Πώς μπορούμε να ξέρουμε πως οι πεθαμένοι δεν μετανιώνουν για τον πόθο που είχαν για τη ζωή;
Τσουάγκ Τσου, σ.23
Εκδόσει Ερμής, Αθήνα 2010, μτφ. Μαρία Σεφεριάδη
No comments:
Post a Comment
Σχόλια