Η βδομάδα ξεκίνησε χθες με τον Αχτιδοϋφαντή να μοιράζει τις πρώτες ηλιαχτίδες του στο Μελισσοχώρι. Στην πλατεία του χωριού έτρεξαν οι Ταχυδρόμοι του Ήλιου: τετράχρονα, πεντάχρονα και εξάχρονα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου, του Στ΄ Δημοτικού Παιδικού Σταθμού και της Α΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Μόλις έδωσε το σύνθημα η Μάνια Φυλακούδη που ανέστησε και κρατά ζωντανή τη Δήμοτική Βιβλιοθήκη του χωριού, έτρεξαν όλοι. Ήρθε και η Thea Tsianiou που έχει αναλάβει το βιβλιοπωλείο Scripta του Ωραιοκάστρου και βέβαια οι νηπιαγωγοί και δάσκαλοι των παιδιών. Η Μάνια είχε φροντίσει για όλα. Μικρόφωνα, σκηνικό, καρέκλες, και ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη για τις αφίσες, τους σελιδοδείκτες και τις προσκλήσεις.
Εσείς που θα δίνατε την ηλιαχτίδα σας;
Εγώ στον κροκόδειλο για να παχύνει!
Εγώ στους φτωχούς!
Εγώ, την περήφανη θα την έδινα στην πεταλούδα!
Εγώ τη μοσχοβολστή στην παπαρούνα για να μυρίζει!
Εγώ σε όλη τη γη για να γίνουν όλοι καλοί!
Ο Αχτιδοϋφαντής μοίραζε τις ηλιαχτίδες του και δε χόρταινε να καμαρώνει τους Ταχυδρόμους του. Μετά την αφήγηση του παραμυθιού και τη συζήτηση που κάναμε, τα παιδά παρουσίασαν τα έργα τους και αφού χόρεψαν με τις ηλιαχτίδες που είχαν φτιάξει, μου τις χάρισαν...
Το όμορφο χωριό φωτίστηκε. Ζωντάνεψε και άστραψε. Η αγάπη πολλαπλασιάστηκε και τώρα την κουβαλούμε όλοι όσοι ήμασταν εκεί, στην καρδιά μας.
Έχουμε πολλή δουλειά. Η αγάπη δεν κρατιέται. Θέλει να μεγαλώνει και να μοιράζεται ολοένα. Εμείς είμαστε οι υποτακτικοί της. Την υπηρετούμε με όλη μας την καριδά και την αφήνουμε να μας οδηγεί. Την εμπιστευόμαστε. Αυτή ξέρει...
Το ευχαριστώ είναι μια μικρή λέξη που έχει βάρος τεράστιο...
No comments:
Post a Comment
Σχόλια