Νανούρισμα δίχως μουσική

Απ’ το φως πώς ήρθες φως μου

κι έγινε όλο το εντός μου

ατλαζένιος ουρανός

Να ’ναι η τύχη σου μεγάλη

Ομορφιά να μην είναι άλλη

Καλοσύνη ποταμός

Να ’ναι η αγάπη σου ασημένια

Τα όνειρά σου μεταξένια

Και ο νους σου φωτεινός

Να ’χεις χρόνια σου τ’ αστέρια

και στα πάλευκά σου χέρια

να χαίδεύεται ο Θεός