Δεν αρκεί να βρεθούν δύο άνθρωποι· εξίσουσημαντικό είναι να βρεθούν την κατάλληληστιγμή και να κρατηθούν γερά και νηφάλια απότη χαρά που τους δίνει το πάντρεμα τωνεπιθυμιών τους ώστε να αντεπεξέλθουν —ένασώμα, μία ψυχή— στην καταιγίδα. Πόσοι καιπόσοι άνθρωποι δεν πήραν χωριστούς δρόμουςγιατί δεν είχαν τον χρόνο να αναπτυχθούνυπομονετικά ο ένας δίπλα στον άλλον; Για νααντιμετωπίσει από κοινού τη δυστυχία έναζευγάρι, πρέπει πρώτα να έχει ζήσει ευτυχισμένομαζί και να διατηρεί την ιερή ανάμνηση τηςκαλής εποχής, που φέρνει το ίδιο χαμόγελο σταχείλη, την ίδια νοσταλγία στις ψυχές και των δύο. Σαν παιδιά που έχουν περάσει μαζί μια νύχτα Χριστουγέννων και μόλις βρουν λίγα λεπτά γιανα ξεφύγουν από τη μουντάδα και τη μονοτονίατης καθημερινότητας, κάθονται δίπλα-δίπλα καιμιλούν με ξαναμμένα μάγουλα για το μυρωδιάτου πεύκου και τα λαμπάκια εκείνης της νύχτας...
Αυτοί οι άνθρωποι θα αντεπεξέλθουν μαζί σεόλες τις καταιγίδες.
Είμαι απολύτως βέβαιος γι' αυτό!
* Μας το έστειλε ο π. Βασίλειος Χριστοδούλου
No comments:
Post a Comment
Σχόλια