Φτάνοντας πλέον στο τέλος των παρουσιάσεων, ας αρχίσω να τις παίρνω χρονικά αντίστροφα, μιας και ήταν τόσο πυκνές που δεν έβρισκα τον χρόνο να γράψω δυο λόγια για την κάθε μια και να ανεβάσω μερικές φωτογραφίες.
Στο 40 Δημ. Σχ. Συκεών σήμερα, πρώτη ομάδα με παιδιά από την πρώτη μέχρι και την τετάρτη τάξη και «Λαμπερός πλεμισστής» και δεύτερη ομάδα οι μεγάλες τάξεις με τον «Μικρό Μονομάχο» που καίει καρδιές... 
Ωραία παιδιά, αν και τα περισσότερα δεν είχαν μελετήσει τα αντίστοιχα βιβλία, -πράγμα που όπως και να έχει βοηθάει τη συζήτηση- αλλά άκουσαν πολύ συγκεντρωμένα και την αφήγηση του παραμυθιού και την περίληψη του εφηβικού μυθιστορήματος και συζητήσαμε ωραία στη συνέχεια τις απορίες και τις εντυπώσεις τους.
Αυτό που καταγράφω σε όλες τις απρουσιάσεις είναι το ερώτημα που πάντα τίθεται από τα παιδιά: σε πόσο χρόνο γράφεται ένα βιβλίο. Πίσω από αυτό κρύβεται η πραγματική τους ερώτηση που είναι: πόσο γρήγορα γράφεται ένα βιβλίο. Είναι σαφές ότι στην εποχή της ιλιγγιώδους ταχύτητας, τα παιδιά δεν έχουν καμιά πρόθεση και διάθεση να δαπανήσουν πολύ χρόνο για κάτι. Αυτό είναι μάλλον ένα ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει. Προσωπικά δεν ξεχνώ ποτέ, για να μην πω πως την έχω ως οδηγό, την περίφημη αράβικη παροιμία: ο Διάβολος βιάζεται, ο Θεός ποτέ!
Θα κλείσω ευχαριστώντας το σχολείο και για την φιλοξενία του και για την πρόσκληση που μου έκανε, τους ευγενέστατους εκπαιδευτικούς και την Διευθύντρια για τα θαυμάσια χειροποίητα δώρα τους. Να είναι όλοι καλά, δάσκαλοι και παιδιά και να ξεκουραστούν το καλοκαίρι που πλησιάζει!
No comments:
Post a Comment
Σχόλια