Το άστατον της ζωής - ποίημα αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

Τροχός τίς ἐστιν ἀστάτως πεπηγμένος,

ὁ μικρός οὗτος καὶ πολύτροπος βίος.

Ἄνω κινεῖται, καὶ περισπᾶται κάτω·

οὐχ ἵσταται γάρ, κἂν δοκῇ πεπηγέναι,

φεύγων κρατεῖται, καί μένων ἀποτρέχει.

Σκιρτᾷ δὲ πολλά, καὶ τὸ φεύγειν οὐκ ἔχει.

Ἕλκει, καθέλκει τῇ κινήσει τὴν στάσιν.

Ὡς οὐδὲν εἶναι τὸν βίον διαγράφων,

ἢ καπνόν, ἢ ὄνειρον, ἢ ἄνθος χλόης

Μεταγραφή

Σαν κάποιος τροχός μ' αστάθεια βαλμένος

αυτός ο μικρός πολυδαίδαλος βίος

Πηγαίνει ψηλά, προς τα κάτω κυλάει

διότι γυρνά, στεριωμένος κι αν μοιαζει

Μένει σαν φύγει και μένοντας χάνεται

Άλματα κάνει, δεν μπορεί ξεφύγει

Έλκει τη στάση στην τροχιά της τροχιάς του

Σαν του τίποτα ίχνος είναι η ζωή

άνθος του αγρού, καπνός, όνειρο

Σημέιωση: Το ποίημα του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου είναι γραμμένο σε Ιαμβικό τρίμετρο. Κάθε στίχος είναι δώδεκα συλλαβές και νοηματικά χωρισμένος είναι κατά ζεύγη συλλαβών 5+7, εκτός από τον τελευαταίο του στίχο που ειναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή 7+5. Προσπάθησα να αποδώσω το ποίημα σύμφωνα και με την μετρική του και όχι μόνο σύμφωνα με το νόημα.

Β.Ν