Labels

Wednesday, December 24, 2014

Σαν τότε και σαν σήμερα - Καλά Χριστούγεννα και χρόνια πολλά!





Κοιλοπονά μία κυρά, κοιλοπονούν κι οι αγγέλοι
Κοιλοπονάει το βουνό, το στάχυ και τ’ αμπέλι
Κόρες που δεν παντρεύτηκαν, άτεκνες παντρεμένες
Κοιλοπονούν παράλογα σαν να ’ναι στοιχειωμένες
Ριγούν τα ουράνια και σιγούν, τρέμουν τα καταχθόνια
Οι περιστέρες σήμερα δε σκιάζονται τα όρνια
Αγέρα εσύ, για δε φυσάς, αγέρα μίλησέ μου
Γιατί η φύση στάθηκε, έλα και μήνυσέ μου
Ποιος το ρολόι πάγωσε, πώς κόπηκε ο χρόνος
Στα δύο ποιος τον χώρισε και χλώμιασε ο τρόμος
Γιατί τ’ αστέρια κρύφτηκαν κι ο κόσμος δεν κοιμάται
Τ’ αρνάκια γιατί θάρρεψαν κι ο λύκος τα φοβάται
Ποια είναι ετούτη στη σπηλιά που ζωγραφιά μού μοιάζει
Τι πλάσμα φέρνει στη ζωή που όλη τη φύση νοιάζει
Πώς τ’ άχυρα που την κρατούν μια ζεστασιά αναβλύζουν
Το βόδι και ο γάιδαρος γιατί την ταχταρίζουν
Πώς στέκουν τα καράβια σου, θάλασσα σε μια θέση,
Τι καρτεράς και τ’ άφησες στου πέλαγου τη μέση
Μα ο αγέρας δε μιλά κι η θάλασσα σωπαίνει
Όλη η φύση πάγωσε σαν να 'ναι μαγεμένη
Βουβάθηκε το στόμα της κι απόκριση δε δίνει
Ένα άστρο βγαίνει μοναχά που σβήνει την οδύνη
Ο ουρνανός φωτίζεται, γίνεται η νύχτα μέρα
Τα σύμπαντα λαμπρύνονται μέχρι περάτων πέρα
Κι είναι το φως του μουσική και αρχαγγέλου λόγος
Που στους βοσκούς το μυστικό λαλεί τους παραλόγως
Χαρείτε σήμερα λαοί, χαρείτε αποθαμένοι,
Χαρείτε πέτρες και βουνά κι ούλοι οι λησμονημένοι
Χαρείτε χήρες κι ορφανά, παιδιά, νέοι και γέροι,
Χαρείτε ζώα και πτηνά σ’ όλης της γης τα μέρη
Έφτασε η μέρα η λαμπρή, η μέρα η μεγάλη
Του παραδείσου άνοιξε και πάλι η αγκάλη
Ο ουρανός κατέβηκε τη γη να συγχωρήσει
Κι έδωσε ολόκληρο Θεό το αίμα της να σβήσει
Η κόρη που κοιλοπονά, Παρθένος και Μαρία
μες στην κοιλιά της κουβαλά της γης τη σωτηρία
Χριστό θα φέρει στη ζωή, τον Πλάστη κι Άρχοντά της
Το Γιο Θεού Μονογενή και γιο της στον οντά της
Είναι η Κυρά η Παναγιά, του κόσμου το στολίδι
Των γυναικών το καύχημα, της Εύας αντικλείδι
Που ήτανε τόσο ταπεινή όμοια με χορταράκι
Και βλάστησε αμάραντο ρόδο σ’ ένα χαντάκι
Σκύψτε βουνά και θάλασσες μεγάλες προσκυνήστε  
Τρανοί ανθρώποι κι άσημοι τρέξτε και μην αργείστε
Μικρό παιδί γεννήθηκε, Χριστός που εσαρκώθη
Παράδεισος ανοίχτηκε κι ο Χάρος ματαιώθη.

 

2 comments:

  1. Εἷδες χαρίσματα πού ἔχεις ἀπό τόν Θεό, εἶδες τί μουσική ἔχει ἡ καρδιά σου, εἶδες πόσο λογιῶν μυρωδιές μυρίζεις.... Καί πού ΄σαι ἀκόμα....... Καλα Χριστούγεννα.....

    ReplyDelete
  2. Δάσκαλε, είναι αυτό που λένε: μ´ όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μαθεις!
    Καλά Χριστούγεννα!

    ReplyDelete

Σχόλια