Το Σμαραγδένιο δάσος - Παρουσίαση βιβλίου της Υβόνας Παουλέβιτς στο Έντεχνο

νόμιζα ότι η συζήτησή μας θα ήταν

- ε δεν ξέρω –

ίσως πιο κυριολεκτική

Αυτός μόνο τον αέρα φύσηξε

στον ουρανό τα φύλλα της κληματαριάς σκόριπισε

με τις σκιές έπαιξε

τα λουλούδια του λιβαδιού στα δάκρυα έλουσε

τη χρυσή άμμο της ασημένιας θάλασσας γαργάλησε

τον ουρανό λίκνισε

τον ήλιο με το χαμόγελο ξύπνησε

με το άρωμα των κυμάτων τον αέρα γέμισε

νευρίασα λίγο που εγώ εδώ έρχομαι

κι Αυτός φροντίζει το ρυθμό

στο σπίτι και στα γύρω

κι έτσι χωρίς λέξεις – με λέξεις τα γέμισε όλα

κι έτσι χωρίς κουβέντες – απάντησε σε όλα