Της εαρινής ισημεερίας τραγούδι

Του χρόνου η πιο μεγάλη μέρα

Σαν βρέφος την θωρεί την άλλη

Την μακρινή, την πιο μεγάλη

Τις προσταγές της υπακούει

Όπως παιδάκι τη μητέρα

Που τ’ αναθρέφει πέρα ως πέρα

Αυτή της χάρισε φανάρι

Στη γέννησή της, να φωτίζει

Τη μικρή σκότος μη σκοτίζει

Δίχως τη μακρινή, την άλλη

Καμιά ημέρα δεν υπάρχει

Νύχτα στον κόσμο μόνο άρχει

Θα αρχίσει να μικραίνει η μέρα

Όπως ο γέρος παιδιαρίζει

Τι ψάχνεις; Άλλη τα ορίζει

Πριν την αυτή ξύπνησα πάλι

Κι άκουσα των πουλιών τραγούδι

Τους το ’χε μάθει αγγελούδι

*Φωτογραφία: Κοιμητηριακός ιερός ναός της Αναλήψεως του Κυρίου στον Μωχό Ηρακλείου, διά χειρός Τάκη Μόσχου.