Τις ξάγρυπνες τις νύχτες μου
το αφιλόξενο κρεβάτι εγκαταλείπω
κι ό,τι καιρό κι αν κάνει στο μπαλκόνι βγαίνω
Αν δω της γειτονιάς τα σπίτια σκοτεινά
σαν μάτια ερμητικά κλειστά προσώπων
Ειρηνεύω
Τι καλά που οι κουρασμένοι φιλοι μου κοιμούνται!
Σηκώνοντας τα μάτια προς τον ουρανό κατόπιν
σιωπηλός σαν μυστικό επτασφράγιστο αν στέκει
Ευφραίνομαι
Τι καλά που οι κουρασμένοι φίλοι μου αγρυπνούν!
No comments:
Post a Comment
Σχόλια