Labels

Wednesday, December 26, 2007

Σκηνές αλήθειας από την ταινία 'Τερζού Ουζαλά' - Ακίρα Κουροσάβα


Ντερσού Ουζαλά: Ένα οπτικό ποίημα του Ακίρα Κουροσάβα, βασισμένο σε δύο βιβλία του Ρώσου συγγραφέα Βλαδιμίρ Αρσένιεφ, που γυρίστηκε το 1975 και το 1976 πήρα το πρώτο βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας. Αφορά την ζωή ενός σοφού ανθρώπου στα βουνά.



Ένας λοχαγός με τους στρατιώτες του πηγαίνουν να εξερευνήσουν τους δρόμους για τοπογραφική φωτογράφηση το 1902 στην Ουσουρριανή περιφέρεια, στην περιοχή Σικότοφ. "Κάποτε", λέει ο λοχαγός, "τα βουνά έχουν ελκυστική μορφή και κάποτε άγρια. Το αίσθημα αυτό δεν μπορεί να είναι προσωπικό. Είναι γενικό για όλα τα μέλη της ομάδας". Διανυκτερεύουν στο μέρος αυτό που τους προκαλεί φόβο και εκεί τους βρίσκει ο Ντερζού Ουζαλά. Ένας άνθρωπος που ζει στο βουνό ως κυνηγός. Έχει χάσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του από ευλογιά. Η μοναχική του παραμονή στο βουνό, η διορατικότητα, η παρατηρητικότητα και η καλή του ψυχή τον οδήγησαν να έχει μια απόλυτα αρμονική σχέση με την φύση.






Ο λοχαγός του προτείνει να πάει οδηγός της ομάδας του κι εκείνος δέχεται. Μέρα με την ημέρα αναπτύσσεται μεταξύ τους σχέση εμπιστοσύνης, εκτίμησης και αγάπης. Οι στρατιώτες δεν καταλαβαίνουν τη σοφία του Ντερσού και συχνά τον κοροϊδεύουν και τον περιγελούν. Αυτός δεν παρεξηγείται. Έχει μια βαθιά κατανόηση του κόσμου. Του κόσμου του έμψυχου, αλλά και το άψυχου. Δικαίως χαρακτηρίζεται από τυς κριτικούς αυτή η ταινία ως οικολογικό δράμα.










Αυτά που περνούν απαρατήρητα για τους άλλους ο Ντερσού τα παρατηρεί. Η παραμονή του στο Δάσος του έχει διδάξει πως τίποτα δεν πρέπει να περνά αδιάφορο. Όλα έχουν ένα νόημα κι έναν λόγο ύπαρξης. ΄Ολα αξίζουν τον σεβασμό του ανθρώπου και αν τα σεβαστεί θα τον σεβαστούν κι αυτά. Έτσι μαθαίνει να ερμηνεύει τα χνάρια και να προετοιμάζεται γι' αυτό που θα συναντήσει. Έτσι διαβάζει τον καιρό. Έτσι φροντίζει γι' αυτό που θα ακολουθήσει πριν δει το πρόσωπό του, όπως και γι' αυτό που θα έρθει ξωπίσω του. Η ενότητα του κόσμου συνιστά την ίδια του την ζωή. Η αποστολή τελειώνει το έργο της, αλλά την άνοιξη του 1907 πηγαίνει πάλι στο ίδιο μέρος για νέες φωτογραφήσεις. Ο λοχαγός με τον Ντερσού ξανασμίγουν και μετά από τον χωρισμό τους, η φιλία τους τώρα είναι ακόμα πιο βαθιά. Ο Ντερσού σώζει δυο τρεις φορές την ζωή του λοχαγού, αλλά αυτό γι' αυτόν είναι φυσικό και αυτονόητο. Κανένα αίσθημα ηρωισμού δεν τον διακατέχει. Κατά ανάλογο τρόπο χαλάει και τις παγίδες που έχουν στήσει Κινέζοι μόνο για να παγιδέψουν ζώα, χωρίς να έχουν σκοπό να τα φάνε, παρά μόνο να τα εξαφανίσουν. Κάποια στιγμή διαπιστώνει με τρόμο πως έχει μειωθεί η όρασή του. Δεν μπορεί πια να ζει στο δάσος. Δεν μπορεί να είναι κυνηγός. Ο λοχαγός τον καλεί να μείνει μαζί του στη Μόσχα και δέχεται.





Η ασφυκτική ζωή στο διαμέρισμα της πόλης δεν είναι όμως για τον Ντερσού. Γρήγορα καταλαβαίνει πως αυτός ο τρόπος ζωής δεν του ταιριάζει κι ας τον περιβάλλει με πολλή αγάπη η οικογένεια του λοχαγού, η γυναίκα του κι ο μικρός του γιος που τον θαυμάζει απερίγρατπα. Αποφασίζει να γυρίσει στο βουνό. Ο φίλος του πηγαίνει στο δωμάτιο και του φέρνει ένα ολοκαίνουριο ντουφέκι, το τελευαίο μοντέλο που μόλις έχει κυκλοφορήσει και δεν απαιτεί τέλεια όραση για να σημαδέψεις. Ο Ντερσού φεύγει και σε λίγο ειδοποιούν τον λοχαγό πως τον βρήκαν σκοτωμένο σ' ένα χωριό στις παρυφές του βουνού. Μάλλον τον έχει σκοτώσει κάποιος άνθρωπος για να του πάρει το ντουφέκι. Ο λοχαγός τον θάβει εκεί. Όταν αργότερα πάει στο μνήμα, μνήμα δεν υπάρχει. Το χωριό χτιζόνταν εκείνο το διάστημα και τα δύο δέντρα ανάμεσα στα οποία ήταν θαμμένος ο Ντερζού έχουν κοπεί. Τα απομεινάρια όμως των δύο κομμένων δέντρων είναι εκεί π. Σαν εστία μιας φιλίας που δεν τερμάτισε.














Χρόνια σας πολλά!

21 comments:

  1. Πάντα να βιώνεις στιγμές Αλήθειας (ως μη-Λήθης δηλαδή) σε κάθε μέρα της ζωής σου!
    Έρρωσο!

    ReplyDelete
  2. Είθε τα μάτια της ψυχης μας να βλέπουν μόνο ανθισμένους κήπους..
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
    ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!!
    με αγάπη, υγεία και προκοπή!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  3. Πολύ όμορφη παρουσίαση!.. Τι μπορεί να σου δωσει μια καλη ταινία. Να εισαι καλα, καλο σου βραδυ και χρονια πολλα και σε σενα!

    ReplyDelete
  4. Χρόνια πολλά και σε σένα,Βασιλική!
    Και σε ευχαριστούμε που υπάρχεις στην blogoσφαιρα!
    σε φιλώ.

    ReplyDelete
  5. Χρόνια πολλά πανέμορφη ψυχή!!!
    Καλή χρονιά, ανθισμένη, μοσχοβολούσα, όλη μιαν άνοιξη!
    Φιλιάααααααααα

    ReplyDelete
  6. Πρέπει να είναι ύμνος στη φύση η ταινία όπως την περιγράφεις. Μια από τις βασικές αιτίες της πνευματικής και σωματικής φθοράς του σύγχρονου ανθρώπου είναι η ολοένα και μειούμενη επαφή του με τη φύση.
    Σιγά σιγά γινόμαστε όλοι κομμάτια μιας εικονικής πραγματικότητας.

    ReplyDelete
  7. Σ' ευχαριστώ πολύ για την ευχούλα π.κ μου.
    Στο σημειωματάριό μου πριν από λίγο καιρό ξέρεις έγραφα πως δεν γράφω πια να εκφραστώ, δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου πια αυτό. Γράφω για να μην ξεχνώ, για να θυμάμαι αυτά που κοντεύω να ξεχάσω...
    Η κουβέντα σου ήρθε στον τόπο της.

    Τι θα πει Έρρωσο;

    ReplyDelete
  8. Ωραία θα ήταν @φύρδην μύγδην μου, αλλά αυτός ο παππούς για να φτάσει να βλέπει κήπους ανθισμένους, άφησε πίσω του την γυναίκα του που του την πήρε ο αδελφός του, χωρίς να κάνει εκδικηθεί. Πήρε τα βουνά χωρίς πιθανόν να πει ούτε μια λέξη...
    Έχουν μάλλον κι οι ανθισμενοι κήποι τις προϋποθέσεις τους...
    Έχει Ο Θεός για όλους μας... κι εμείς όσο μπορούμε ας το παλεύουμε.... κι ας βλέπουμε τους κήπους τουλάχιστον όσο το μπορούμε με τα μάτια αυτών που τους είδαν...

    Χρόνια πολλά, να ζήσεις μαζί με όσους αγαπάς!

    ReplyDelete
  9. @roadartist μου, μια καλή ταινία είναι το βλέμμα ενός καλού ανθρώπου. Το βλέμμα αυτό πάντα ξέρει να διαβάζει τα κρυμμένα, να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, να αγαπά τα αχώνευτα και και και...
    Σπουδαί πράγμα μια καλή ταινία και μπορεί σε καλά χέρια να ενώσει όλες τις τέχνες, κι εμένα αυτό πολύ με ενδιαφέρει. Ό,τι ενώνει πολύ με ενδιαφέρει...

    Καλό βραδάκι και χρόνια πολλά σε όλους μας!

    ReplyDelete
  10. @Όλα θα πάνε καλά, υπάρχω στην μπλογκόσφαιρα; Δεν ξέρω αν υπάρχω στ' αλήθεια. Υπάρχουν οι λέξεις που γράφω που προσπαθώ όσο μπορώ να μην είναι καν δικές μου. Οι λέξεις όμως συνιστούν ύπαρξη; Μπορεί... Με βάζεις σε σκέψεις... έχω ένα κόλλημα με τα υπαρξιακά μου ατελείωτο... είναι που πάντα θέλω να ταυτίζω την ύπαρξη με το πρόσωπο, την κίνηση, την αναπνοή, την χειρονομία, αλλά βέβαια και τα λόγια και όλα τα άλλα... Μου φαίνονται τόσο λίγα μερικές φορές όλα, τόσο... μέσα στο ίντερνετ...
    Συγχώρεσέ με... μια τόσο καλή κουβέντα είπες κι εγώ τώρα τη διυλίζω σαν χαζή που είμαι...
    Μην μ' ακούς, ό,τι και να λέω, πρώτα από όλα σ' ευχαριστώ εγώ!
    Καλό σου βράδυ!

    ReplyDelete
  11. Αχ, Mrs Smith μου,
    μου κάρφωσες μιαν άνοιξη στην καρδιά... κι είναι ακόμα Γενάρης...

    Θα αφήσω εκεί όμως την καρφίτσα της αγάπης σου και καθώς θα στάζει λιγάκι νερό και αίμα θα ελπίζω, μαζί σου θα ελπίζω, πως η άνοιξη κοντεύει... κι εγώ βλέπεις είμαι -όπως μου έγραψε κάποτε κι ένας πολύ αγαπημένος- εαρινή...

    ¨Ολες μου τις ευχές και την ψυχή μου στο πιάτο σου...

    ReplyDelete
  12. Ναι, @Sot, όσο και να μην μας αρέσουν κάτι τέτοιες πικρές αλήθειες σαν αυτές που λες, έτσι είναι...
    Γι' αυτό όσο το μπορούμε να τη ζωντανεύουμε την εικονική πραγματικότητα, να την εγκαταλείπουμε πότε πότε για να την κοιτούμε και από απόσταση και να γυρεύουμε όσο μας δίνεται την φύση, την ομορφιά της... έστω κι αυτούς που την έζησαν κι έχουν να μας πουν γι' αυτήν, -κάτι είναι κι αυτό... Προχωρούμε ολοένα προς μία αφαίρεση συλλογική... κάπου θα βγάλει κι αυτό νομίζω..

    Να την δεις εσύ αυτή την ταινία.
    Τώρα ένας φίλος μου αντέγραψε κι άλλες του Κουροσάβα, για ό,τι μπορώ θα σας γράφω, όσο μπορώ....

    Καλό βραδάκι! Με αισιόδοξο χαμόγελο και τρυφερότητα πάντα!

    ReplyDelete
  13. Έρρωσο = να έχεις δύναμη, να είσαι ρωμαλέα! (γ΄ ενικό προστακτικής. Το γ΄ πληθυντικό είναι γνωστότερο: έρρωσθε! Μια πολύ συνηθισμένη ευχή παλαιότερα).
    Καλή σου μέρα και δες αν θέλεις αυτό: http://pakapodistrias.blogspot.com/2007/12/1999.html

    ReplyDelete
  14. Θα προσπαθήσω να τη δω.
    Ναι πρέπει όσο μπορούμε να ανανεώνουμε τη σχέση μας με τη φύση.
    Θα βγούμε πολύ κερδισμένοι.
    Καλό απόγευμα

    ReplyDelete
  15. Μου βγήκε ανώνυμο το σχόλιο :)

    ReplyDelete
  16. Ευχές, αγάπες, αγκαλιές και φωτεινά αστεράκια πρωτοχρονιάτικα απο την Παλαιά Επίδαυρο στην όμορφη Θεσσαλονίκη! Επιστρέφω στην Αθήνα Δευτέρα και Τρίτη, επι της ονομαστικής σου εορτής, θα έρθω σπίτι σου να κάνω επο εκεί εκπομπή live ! Την αγάπη μου Ποετάκι!

    ReplyDelete
  17. Καλήν ημέρα!
    Ζητώ συγνώμη που καθυστερώ να απαντήσω, αλλά έχουμε μπει στην τελική ευθεία της προετοιμασίας μας για την συναυλία που θα έχουμε στις 19 του Γενάρη στον Ιανό της Αθήνας και οι πρόβες είναι πολύωρες, οι απαιτήσεις συγκέντρωσης υψηλές...

    Ευχαριστώ για την ωραιότατη ευχή @π.κ! Πολύ ευχαριστώ και μόλις βρω έστω και λίγο χρόνο θα δω αυτό που μου προτείνεις.

    ReplyDelete
  18. Να είσαι πάντα καλά, πολύ καλά @Σοτ! Με το καλό να υποδεχτούμε τον νέο χρόνο, αφήνονατς τον παλιό μ' ένα χαμόγελο απαλό, κάτι σαν αυτό το δυσερμήνευτο της Τζοκόντας!

    ReplyDelete
  19. Παλαβι-Άρη μου γλυκέ
    σου στέλνω όληηηηηηηηηηηηη
    την μεγάληηηηηηηηη αγάπη μου!!!!
    Τι εννοεί τώρα ο στιχουργός πως θα έρθει σπίτι μου δεν πολυκαταλαβαίνω, αλλά το σπίτι μου και η καρδιά μου είναι πάντα ανοιχτά για σένα,
    στρωμένο κόκκινο χαλί
    για της αγάπης το φιλί!

    Έχω καταλήξει και θα στο πω:
    Η αγάπη δεν μιλά, δεν ακούει.
    Ένα φιλί δίνει και είναι αρκετό
    για να αναστήσει τα πάντα!
    Σε περιμένω!

    ReplyDelete
  20. Βασιλικούλα μου, δε θα σχολιάσω τον Κουροσάβα σου... Πέρασα να σου αφήσω τις ευχές μου για μία καλή, δημιουργική, χορευτική, κινηματογραφική (!),μελωδική χρονιά!!!
    Θα τα ξαναπούμε εμείς και ανήμερα βέβαια, αλλά προς το παρόν έλα μια βόλτα στης Μπουτσούκας το blog να πάρεις το μικρό δωράκι που σου ετοίμασα!!!
    Γιατί η αγάπη δεν μιλάει,
    η αγάπη τραγουδάει!!!
    Φιλάκια!!!!

    ReplyDelete
  21. δεν ειναι ολοι οι κυνηγοι ιδιοι λοιπον.

    αν και καθυστερημενα σου ευχομαι χρονια πολλα, να ειναι επιτυχημενο καθε σου βημα στη πορεια και την εξερευνηση της ζωης και παντα να πετυχαινεις τους στοχους σου.

    δ

    ReplyDelete

Σχόλια