Κατὰ τὴν Μεγάλη Τρίτη
ἐπιτελοῦμε ἀνάμνηση τῆς περὶ τῶν δέκα παρθένων γνωστῆς παραβολῆς τοῦ Κυρίου. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε, κρατοῦντες τὶς λαμπάδες τῶν ἀρετῶν μας, τὸν οὐράνιον Νυμφίο, τὸν Κύριον Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος θὰ ἔλθει αἰφνίδια, εἴτε εἰδικὰ κατὰ τὴ στιγμὴ τοῦ θανάτου μας, εἴτε γενικὰ κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία.
Ἐπίσης μᾶς καλεῖ, φέρουσα ἐνώπιό μας καὶ τὴ παραβολὴ τῶν ταλάντων, νὰ καλλιεργήσουμε καὶ νὰ αὐξήσουμε τὰ χαρίσματα ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός.
Ὁ Κύριός μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν ἀνέβαινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ πλησίαζε πρὸς τὸ ἑκούσιο Πάθος, ἔλεγε στοὺς μαθητὲς Τοῦ ὁρισμένες παραβολὲς γιὰ νὰ τοὺς προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τὶς ἔλεγε γιὰ νὰ καυτηριάσει καὶ νὰ χτυπήσει τοῦ Γραμματεῖς καὶ τοὺς Φαρισαίους. Μία ἀπὸ αὐτές, τὴ σημερινὴ τῶν δέκα παρθένων, τὴν εἶπε γιὰ νὰ παρακινήσει μὲν ὅλους πρὸς τὴν ἐλεημοσύνη, ἀλλὰ καὶ νὰ διδάξει ὅλους μας νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι πρὶν μᾶς προλάβει τὸ τέλος τοῦ θανάτου. Ἐπειδὴ ἔχει πολλὴ δόξα ἡ παρθενία (πραγματικὰ εἶναι μεγάλο κατόρθωμα!) καὶ γιὰ νὰ μὴ βρεθεῖ κάποιος ποὺ κατορθώνει αὐτὸ τὸ μεγάλο ἔργο, ἀλλὰ παραμελεῖ τὰ ἄλλα καὶ ἰδίως τὴν ἐλεημοσύνη, προβάλλει αὐτὴ τὴ παραβολή.
Τρέχει πολὺ γρήγορα ἡ νύκτα τῆς παρούσης ζωῆς, ἔτσι οἱ παρθένες ὅλες νύσταξαν καὶ κοιμήθηκαν, δηλαδὴ πέθαναν, γιατί ὁ θάνατος λέγεται καὶ ὕπνος. Καθὼς κοιμόντουσαν, στὴ μέση της νύχτας ἀκούσθηκε μία δυνατὴ φωνὴ ποὺ ἔλεγε: «Νὰ ΄τὸς ὁ Νυμφίος, ἔρχεται! Βγεῖτε ὅλες νὰ Τὸν προϋπαντήσετε!». Τότε οἱ φρόνιμες παρθένες ποὺ εἶχαν φροντίσει νὰ ἔχουν ἄφθονο λάδι, συνάντησαν τὸν Νυμφίο καὶ μπῆκαν μέσα μαζί Του, ὅταν ἀνοίχθηκαν οἱ πύλες.
Αὐτὲς κοντὰ στὶς ἄλλες ἀρετὲς καὶ μάλιστα τῆς παρθενίας, φρόντισαν νὰ ἔχουν ἄφθονο καὶ τὸ λάδι τῆς ἐλεημοσύνης. Ἀντίθετα οἱ ἄλλες πέντε παρθένες ποὺ δὲν εἶχαν ἀρκετὸ λάδι, ὅταν ξύπνησαν ζητοῦσαν λίγο ἀπὸ τὶς φρόνιμες, ἀλλὰ μετὰ θάνατο δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀγοράσεις λάδι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸ πουλοῦν, δηλαδὴ τοὺς φτωχούς.
Αὐτές, ἡ παραβολή, τὶς ὀνομάζει μωρές, γατὶ ἐνῶ κατόρθωσαν τὸ δυσκολώτερο, τὴν ”παρθενία”, παραμέλησαν τὸ εὐκολώτερο γιατί ἦταν ἀνελεήμονες καρδιές.
Ὅποιος λοιπὸν κατορθώσει μία ἀρετὴ – ἔστω μεγάλη – ἀλλὰ δὲ φροντίσει καὶ γιὰ τὶς ἄλλες καὶ ἰδίως τὴν ἐλεημοσύνη, δὲ μπορεῖ νὰ μπεῖ μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ στὴν αἰώνια ἀνάπαυση καὶ γυρίζει πίσω ντροπιασμένος. Καὶ τίποτα δὲν εἶναι πιὸ λυπηρὸ καὶ πιὸ ντροπιαστικὸ ἀπὸ μία “παρθένο” ποὺ νικιέται ἀπ’ τὸν ἔρωτα τῶν χρημάτων.
No comments:
Post a Comment
Σχόλια