Θα είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να έρθετε στην παρουσίαση του παραμυθιού μου στον Ιανό των Αθηνών,το Σάββατο 13 του Οκτώβρη στις 12.30μ.
Μεγάλη χαρά να ξανανταμώσουμε όλοι οι παλιοί φίλοι όπως δεν το μπορούμε συχνά μιας κι εγώ μένω στη Θεσσαλονίκη.
Μεγάλη χαρά να ανταμώσουμε και όλοι οι άγνωστοι φίλοι που γνωριζόμαστε μόνο μέσα από τις επισκέψεις που κάνουμε ο ένας στο μπλογκ του άλλου.
Είναι τόσο ωραίο να βλέπεις επιτέλους το πρόσωπο του ανθρώπου που αγαπάς τα κείμενά του ή τις εικόνες του και όλο αυτό να παίρνει σάρκα και οστά, να γίνεται ακόμα πιο πραγματικό.
Το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Ενώ θα γίνεται προβολή των εικόνων σε πανί, εγώ θα διαβάζω το παραμύθι. Μια σταλίτσα είναι.
Μετά ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος θα μιλήσει για τις ζωγραφιές του
και τέλος, θα πω δυο λόγια -θα τα διαβάσω από μέσα γιατί αλλοιώς από το τρακ μου λέξη δεν θα μπορώ να αρθρώσω- πώς έγραψα αυτό το βιβλίο και γιατί. Τι θέλω τέλος πάντων να πω...
Όποιος έχει παιδιά δημοτικού να τα φέρει οπωσδήποτε μαζί του, ε, και μικρότερα να είναι εμένα καθόλου δεν με πειράζει κι ας μην καταλαβαίνουν. Για τα μεγαλύερα συνήθως δεν μας ακολουθούν, γι' αυτό δεν λέω τίποτα...
Τα παιδιά θα κάθονται, ενώ οι μεγάλοι πρέπει να φροντίσετε να είστε ξεκούραστοι, γιατί στο παιδικό τμήμα του Ιανού στο ισόγειο δεν υπάρχει χώρος για να μπουν καρέκλες να καθίσετε. Θα προσπαθήσουμε να μην σας κουράσουμε.
Είναι ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους. Αφού και από τη ζωή των μικρών και απ' αυτή των μεγάλων κάποτε πράγαματα και άνθρωποι φεύγουν...
Με το καλό να ανταμώσουμε το λοιπόν!
Καλή επιτυχία από μια παρέα φίλων που επιθυμεί να σε γνωρίσει κι από κοντά (η πρόσκληση νά ΄ρθεις στη γειτονιά μας να τα πούμε - ή να μας τα πεις - παραμένει ανοιχτή, θυμάσαι;). Καλή δύναμη! Θα είναι όλα υπέροχα το Σάββατο.
ReplyDeleteΜάλλον δε θα είμαι Αθήνα το Σαββατοκύριακο αλλά εύχομαι καλή επιτυχία και στην εκδήλωση και στο βιβλίο.
ReplyDelete:(( θέλω να έρθω κι εγώ....
ReplyDeleteθα το παραγγείλω όμως μη νοιάζεσαι...
Πάντως να ξέρεις ότι την ώρα της εκδήλωσης θα μπώ στο μπλογκ σου να βγάζω σκοπιά μέχρι να τελειώσετε.
:P
Εντάξει @Σταυροδρόμι! Θα έρθω να σας τα πω... τα κάλαντα δηλαδή... γιατί τι άλλο να σας πω δεν ξέρω... αλλά μέχρι τότε έχουμε ακόμα καιρό...
ReplyDeleteΑπό κοντά είμαι χειρότερη!!!
Υπέροχα θα είναι αλλά θα κοψωμεσιαστείτε και μην πείτε πως δεν σας προειδοποίησααααα!!!!!!!
Να είστε καλά ρε παιδιά, έχω κέφια ως φαίνεται, μη με παίρνετε στα σοβαρά...
Ξύπνησα τώρα το απόγευμα και ανοίγοντας τα μάτια ήρθε ένα μικρό δίστιχο καταμόνο του:
Πώς γαληνέψαν έτσι τα νερά
κι έγινε η θάλασσα
αρυτίδωτο μετάξι;
Θα σας περιμένω! Έχω δυο ολόκληρες μέρες να αποφασίσω... τι θα φορέσω... και δεν μου φτάνουν!!!
Κρίμα μωρέ @Sot, πολύ θα ήθελα να γνωριστούμε, αλλά έχει ο Θεός. Αν όλα πάνε καλά θα έχουμε κι άλλη εκδήλωση, άλλου τύπου βέβαια, τον Ιανουάριο....
ReplyDeleteΑυτό τώρα το λένε promotion, σωστά;
Δόξα τω Θεώ το βιβλίο ήδη πήγε πάρα πολύ καλά, αδικαιολόγητα καλά!
Πάμε για δεύτερη έκδοση, γιούπι!!!
Εσύ να είσαι καλά! Να περάσεις πολύ καλά όπου βρεθείς!
Φύλακα άγγελέ του μπλογκ μου @dokisisofi, πώς να σ' ευχαριστήσω;
ReplyDeleteΧαίρομαι που θα έρθουν και μπλόγκερς, αυτά τα ξεχωριστά 'ειδικά' παιδιά που τ' αγαπάω γιατί κάπως αυτός ο κόσμος μας έχει ενώσει διαφορετικά...
Τώρα όμως πλησιάζει 19.00.
Αφηνουμε το μπλογκ, πάμε στα λινκς
και πατούμε το ραδιόφωνο Αθήνα 984
το δημοτικό ραφιόφωνο της Αθήνας
για να ακούσουμε τον αγαπημένο φίλο
και εξαιρετικό ραδιοφωνατζή
ΑΡΗ ΔΑΒΑΡΑΚΗ! 'Πάντα στη βεράντα μαζί!
Είδα την πρόσκληση. Εύχομαι επιτυχία και καλοτάξιδο το βιβλίο σου. Καταλαβαίνω ότι μια τέτοια έκδοση απαίτησε μόχθο και ιδρώτα ψυχής. Μακάρι να βρει το χώρο της στις καρδιές των αναγνωστών σου!!!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ για τις ευχές σου @π.κ!
ReplyDeleteΜικρό είναι το παραμυθάκι αυτό, μια σταλίτσα είναι. Το συγκεκριμένο δεν είχε κόπο μεγάλο στο γράψιμο, ίσως γιατί ο κόπος και ο μόχθος παλαιότερων πραγμάτων το βοήθησαν να βγει πιο εύκολα. Ξέρεις τώρα εσύ, άλλες γέννες είναι πιο εύκολες κι άλλες πολυ δύσκολες... Ε, αν μένεις συχνά έγκυος θα τα δεις και τα εύκολα και τα δύσκολα και όλα θα είναι πια το ίδιο για σένα, δόξα τω Θεώ!
Καλό βραδάκι σε όλους όλους όλους!
Με το καλό το Σάββατο - όλα θα είναι υπέροχα, γιατί η ιστορία αυτή είναι από μόνη της υπέροχη, δοσμένη με ειλικρίνεια κι αγάπη. Καλό μας ξημέρωμα Βασιλική.
ReplyDeleteΒασιλική συγχαρητήρια! Εγώ θα το βρω και θα το αγοράσω. Το δικό μου, το δεύτερο δηλαδή, αργεί ακόμη! Σκεφτόμουν πάντως το εξής. Έχω βρεθεί σε τέτοια εκδήλωση και είναι πολύ ωραία. Ούτως ή άλλως ένας εκδοτικός οίκος,έχει πολλά βιβλία και για να υπάρχει έχει και ένα άλφα κέρδος, πόσο μάλλον ο Λιβάνης. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι και το δικό σου βιβλίο αντιμετωπίζεται! Όπως βέβαια καταλαβαίνεις, τα αντίτυπα του ενός βιβλίου, έχουν και αυτά όπως όλες οι επιχειρήσεις, ένα ποσοστό επί της αγοράς! Συγχαρητήρια!
ReplyDeleteΒασιλικη γεια σου! Χαιρομαι πραγματικα που με βρηκες .....μεσω του Αρη. Το διηγημα αν δεν κανω λαθος ειναι του Μπορχες, το οποιο πρεπει να το εχει ξεσηκωσει απο λαικο παραμυθι.
ReplyDeleteΕπισεις ειδα στην σελιδα σου ...για το παραμυθι σου! Μπραβο σου. Οι παραμυθαδες ειναι οι καλυτεροι συγγραφεις, μιας και το κοινο τους ...ειναι πολυ απαιτητικο και δεν χαριζεται. Ειναι on-off! Αρεσει η οχι δεν υπαρχουν γκριζες καταστασεις στα παιδια. Υπεροχα, υπεροχα, υπεροχα!
Τις καλυτερες ευχες μου για το παραμυθι σου.
Θα ηθελα να δωσω ενα ...γραμμενο μου εδω αρπαζοντας την ευκαιρια ....αφου γραφεις.
http://no-name.pblogs.gr/2007/10/grafontas-ena-biblio.html
Τελικα τα blogoχωρια εχουν καλες σχεσεις! Αρης ...
http://no-name.pblogs.gr/
Κι εγώ θα το ήθελα πολύ.
ReplyDeleteΜάλλον μια άλλη φορά.
Πολύ ευχάριστο το νέο για το βιβλίο. Εύχομαι η δεύτερη έκδοση να έχει ασύγκριτα μεγαλύτερη επιτυχία.
Είναι τόσο ωραίο να σε αγαπούν και να σου εκδηλώνουν την αγάπη τους οι άνθρωποι, με λέξεις, ζωγραφιές, βλέμματα, κάποτε και σιωπές -πιο δύσκολες οι τελευταίες να εισπραχθούν, αλλά είναι ζήτμημα εξάσκησης κι αυτό-...
ReplyDeleteΣα, αν θα είναι υπέροχα θα είναι γιατί θα έρθει κόσμος που αγαπάει, όχι γιατί εγώ έκανα κάτι πια τόσο ικανό για θαυμασμό. Κανένας μόνος του δεν κάνει τίποτα... Πάντως ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση!
Ευχαριστώ @Μενέλαε και με το καλό να βγει και το δικό σου. Φυσικά και είναι επιχειρήσεις οι εκδοτικοί οίκοι κι εμέις οφείλουμε να είμαστε επαγγελματίες μαζί τους όπως και αυτοί με μας. Μέχρι στιγμής δεν έχω κανένα παράπονο από τον Λιβάνη, είναι άψογος και ελπίζω πως θα συνεχίσει να είναι.
ReplyDeleteΚαλώς όρισες κι εσύ @Άρη γ.
ReplyDeleteΜου φαίνεται θα αλλάξουμε το τραγούδι και θα το κάνουμε; όπου Άρης και μάλαμα!
Για τον εαυτό μου δεν μπορώ να πω τίποτα. Όμως σε γενικές γραμμές όσον αφορά την γραφή των παραμυθιών έχεις απόλυτο δίκιο. Νομίζω κι εγώ πως είναι το πιο απαιτητικό είδος, ακόμα πιο απαιτητικό και από την ποίηση. Έτσι κι αλλοιώς αυτά που εμένα μ' ενδιαφέρουν είναι τα παραμύθια που δεν απευθύνονται σε κάποιες ηλικίες αλλά σε μικρούς και μεγάλους. Εκεί είναι το δικό μου στοίχημα και πάνω σ' αυτό δουλέυω κι ο Θεός βοηθός.
Σ' ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη και θα σε διαβάσω αφού με το καλό τελειώσυν τα τρεχάματα τα ωραία κι επιστρέψω στη βάση μου.
Καλή μας μέρα!
δυστυχώς θα λείπω, σε επαγγελματικό ταξίδι.
ReplyDeleteΜακάρι να πάνε όλα καλά! Καλή επιτυχία!
Θα σου πω κάτι @Sot που σε νιώθω φίλο.
ReplyDeleteΤο έχω νιώσει κι άλλες φορές, το ένιωσα και σήμερα με αφορμή έναν άνθρωπο που μου διηγήθηκε την απίστευτη ζωή του, μια ζωή που τον έφτιαξε άνθρωπο με αυτή τη σημασία της λέξης που το χώμα της έγινε χρυσός.
Η επιτυχία όσων κάνουμε ποτέ δεν έγκειται στις πωλήσεις -που πάντα επιθυμούμε και μας δίνουν χαρά αφού πρέπει και να ζήσουμε και αφού μετά θέλουμε και κάτι παραπάνω από το να ζήσουμε.
Η αληθινή επιτυχία όμως είναι όταν κάτι που κάνουμε αγγίξει βαθιά μια ψυχή και όχι με τυχαίο άγγιγμα. Μ' αυτό το τόσο απαλό που μόνο αυτό παρηγορεί αληθινά. Και δοξάζω τον Θεό γιατί το έζησα με ανθρώπους αυτό, είτε άμεσα είτε μέσω διηγήσεων φίλων που με αφορμή αυτό το βιβλίο έζησαν αντίστοιχα περιστατικά... και λέω με βεβαιότητα πως ακόμα κι αν παρηγοριόταν ένας μόνον άνθρωπος, μια μόνο ψυχή μ' αυτό το βιβλίο, άξιζαν όλα, κι ο κόπος κι ο αγώνας, και όλα όλα όλα.
Κι άλλοι φίλοι δεν θα μπορέσουν να έρθουν, αλλά δεν μας νοιάζει. Αφού ξέρω πως θα είστε εκεί, θα κολλήσουμε τώρα στο ορατό; Όχι, ποτέ!
@Σπύρο, πολύ σ' ευχαριστώ και μη σκας καθόλου! Γεροί να είμαστε, θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες. Να είσαι πολύ καλά και με το καλό να πας και να γυρίσεις και η δουλειά να πάει κι αυτή όσο γίνεται καλύτερα!
ReplyDeleteΑν τ'αγαπάς... ξανανταμώνουν!
ReplyDeleteΑρκεί να μην πέσει πάλι ίωση, σεισμός, λιμός, καταποντισμός, μετεωρίτης κι όλα τα σχετικά... Το πολύ-πολύ θα ντυθώ εγώ 8-χρονο και θα έρθω, άνευ τερατιδίων, να κάτσω έστω και στο πάτωμα (κάθομαι, τι ωραίο ρήμα!!!)
:)))))
Έτσι είναι. Η μεγαλύτερη επιτυχία ενός πνευματικού έργου και η μεγαλύτερη χαρά του αληθινού δημιουργού είναι ν' αγγίξει βαθειά ψυχές.
ReplyDeleteνα ξέρεις πως θα μαι νοερά εκεί παίζοντας με τα μικρούλια...Ζωγραφίζοντας στο άχρωμο πάτωμα με κηρομπογιές τη ζωή και το θάνατο...πέρνα κι απ το προηγούμενο ποστ λίγο.
ReplyDeleteκαλά και όμορφα ταξίδια σε όλες τις εκδόσεις που θα κάνει το βιβλίο!!γλύκας και ο εικονογράφος σου!
ReplyDeleteπολλές ευχές για το σάββατο :-))
13/10.
ReplyDeleteΚάρπου και Παπύλου των μαρτύρων.
Να'χεις πολλούς καλούς καρπούς.
Στις ιδέες, στις λέξεις, στα χρώματα, στα ποιήματα στις ιστορίες τις μικρές και τις μεγάλες.
Δεν είμαι στην Αθήνα
εσύ όμως...
Καλές βόλτες και Kαλές Συναντήσεις.
οcgb
Ρε @μεγάλη Αφροδίτη, ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ! Είσαι παιδί σπαθί... και έτσι μου έρχεται να...
ReplyDeleteσε φάω... ανυπομονώ να δω κι εσένα και τα μωρά σου...
@Θρασουβουλάκο μου, κράτα εσύ νοερά τα παιδιά να μη γίνει εντελώς ο χαμός και ζωγράφιζε μάτια μου μαζί τους...
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ και προς το παρόν...
ζωγράφιζε τη ζωή...
@nekko μου, nekko μου ήλπιζα να σε συναντήσω... σε γλυκοφιλώ...
ReplyDeleteσε σκεφτόμουν πολύ....
και μαζί μ' εσένα και μερικούς ακόμα
όπως τη Λιβάνα, τη Βάσω, τον Δημήτριο τον Βόρειο, τη Ρωξάνη, που όλους εσας πολύ αγαπώ και όσο και να λέω πως δεν θα μου λείψετε, ε, δεν το κρύβω... θα μου λειψετε... αλλά ας είμαστε όλοι καλά και η αγάπη έχει πολλούς τρόπους ευτυχώς να τη νιώθουμε και να προχωράμε αγκαλιά όλοι μαζί...
Σας ευχαριστώ πολύ όλους και όλους τους πολλούς άγνωστους που μπήκαν σ' αυτό το ποστ και μ' επισκέφτηκαν. Μου δώσατε πολύ δύναμη που την είχα ανάγκη... Κάθε έκθεση δημόσια έχει δυσκολιες και φόβους, αλλά νιώθω τόσο καλά μαζί σας που και με τη βοήθεια του Θεού και των αγαπημένων αγίων όλα θα πάνε καλά... και μεθαύριο... και πάντα...
Καλότατο, γλυκό βράδυ σήμερα, φωτεινή μέρα αύριο που εγώ θα ταξιδεύω και πάντα μαζί!
Ουψ, κόντεψα να σε ξεχάσω @Ερμία μου γλυκύτατη... ευχαριστώ πολύ πολύ και με το καλό να τα πούμε και μαζί όποτε θα το μπορέσουμε...
ReplyDeleteΛοιπόν, Βασιλική καθώς πήγαινα για τη σχολή μπήκα στον Ελευθερουδάκη. Όπως λοιπόν το παρήγγειλνα μου είπε πήγαινε στον τρίτο όροφο! Βέβαια εγώ τότε παραξενεύτηκα διότι δεν είχα ξαναπάει εκεί και όπως άνοιξε η πόρτα έβλεπα μωρουδιακά! Τελικά το βιβλίο είχε τελειώσει και έτσι εγώ το παρήγγειλα! Μωρά είμαστε??
ReplyDeleteΒασιλική μου εύχομαι κάθε επιτυχία. Το πιθανότερο να μην μπορέσω να είμαι κάτω, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα είναι κάτι όμορφο, σαν τις ιστορίες σου.
ReplyDeleteΌ,τι και να φορέσεις θα είσαι όμορφη Βασιλική!
ReplyDeleteΘα είμαι εκεί. Τι, "στο ορατό θα κολλήσουμε";!
Όλα να πάνε κατ' ευχήν.
@Μενέλαε, εγώ καλώς ή κακώς, είμαι...
ReplyDelete@Δωεράκι μου, καλημέρα!
ReplyDeleteΣε σκεφτόμουν με τα δύσκολα που περνούσες... πολύ σ' ευχαριστώ!
Γεια σου βρε @Ρωξάνη μου καλή!
ReplyDeleteΚατέληξα! Θα βάλω κόκκινα!
Αφού αρέσει στα παιδιά, αυτά έχουν τον λόγο τώρα...
Μου έδωσες χαρά που έγραψες και σ' ευχαριστώ πολύ!
Όχι, δεν θα κολλήσουε στο ορατό και δεν θα κολλήσουμε πουθενάάάάά!!!!
Αφήνω λοιπον το τελευταίο σχόλιο εδώ τώρα, πριν την κατάβαση και με το καλό θα τα πούμε μετά το πανηγύρι!
Να έχουμε όλοι μας μια ωραία μέρα, -εδώ βρέχει και μ' αρέσει- κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους!
Βασιλική, με τον λίγο χρόνο που διαθέτω, μπήκα στο blog σου.
ReplyDeleteΚαλά να περάσετε, θα ήθελα να μπορούσα να παραστώ κι εγώ εκεί, στην τρελή χαρά που σας περιμένει.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλα.
Τρέχω να αγοράσω το βιβλίο σου και να το προτείνω και στη Βιβλιοθήκη της Βέροιας.
Πολλά και γλυκά χαιρετίσματα.
Και από τους δυο μας.
Πώς πήγε?
ReplyDeleteΜια χαρά.
ReplyDelete@Suspiria & Ektir
ReplyDeleteπολύ σας ευχαριστώ και τους δυο σας!
Καλή δύναμη, θα την φάμε την χρονιά και μετά θα γελάμε μαζί της, όπως κάνουμε με όλα τα δύσκολα όταν περνάνε! Φιλιά!
@dokisisofi, νομίζω πως πήγε πολύ καλά. Ανατράπηκαν κάποια πράγματα, όπως δεν μπόρεσε να έρθει ο εικονογράφος κι έτσι ανέλαβα και τον δικό του ρόλο και ακόμα ενώ είχαμε συννενοηθεί να κάνουμε προβολή τις εικόνες τελικά ανακαλύψαμε πως δεν υπήρχε προτζέκτορας! Τα εμπόδια όμως είναι για τα πηδάς -άν έχεις αποφασίσει- να τρέχεις και όχι για να σκοντάφτεις πώνω τους κι έτσι απλά πρέπει να πάρεις μεγαλύτερη φόρα...
ReplyDeleteΔόξα τω Θεώ όλα ξεπέρασαν τις προβλέψεις προς το καλύτερο.
Τα παιδάκια ήταν υπέροχα, όταν σχολιάζαμε τις εικόνες έλεγαν απίστευτα σχόλια και γενικώς το κλίμα ήταν τόσο όμορφο, τόσο συγκεντρωμένο και βαθιά ενεργητικό που όλοι ήταν σαν να είχαμε μια αναπνοή. Στο τέλος διάβασα ένα κείμενο στους μεγάλους και είναι αυτό που θα ανεβάσω τώρα για όσους δεν μπόρεσαν να έρθουν. Οι φίλοι που ήρθαν ήταν μια αγκαλιά και όσοι ήταν νοερά εκεί ήταν με πολύ ζωντανή παρουσία, τόσο που δεν είμαι και απόλυτα σίγουρη ποιοι ήταν και ποιοι δεν ήταν.
Αφού τέλειωσαν όλα ήρθε ένας μικρούλης ονόματι Άρης, γύρω στα τέσσερα, μου τράβηξε το φόρεμα για να τον προσέξω και μου είπε:
Να σου πω κάτι; Κοίτα, κουνιέται το δόντι μου, θα πέσει!
Έσκασα στα γέλια φυσικά, αλλά κατάλαβα από αυτό πως όλα πήγαν πραγματικά καλά. Γιατί το θέμα δεν ήταν να 'καταλάβουν' τα παιδιά την ιστορία, αλλά να επικοινωνήσουν οι ψυχές μας και η εμπιστοσύνη αυτού του μικρούλη που ήρθε να μου πει τον πόνο του και την χαρά του ήταν νομίζω ένα σαφές δείγμα.
Με τη χάρη του Θεού, τη βοήθεια της Παναγίας και της αγίας νεομάρτυρος Χρυσής όλα πήγαν πολύ πολύ καλά!
Και εις άλλα με υγεία. Είχα και έχω χαρά που κρατάει!
Να έχουμε καλή εβδομάδα!
Κι έχει ένα κρύο αληθινό, αλλά πολύ αληθινό και μ' αρέσει...
@Μενέλαε, όλα μια χαρά, όντως!
ReplyDeleteΚαλές πωλήσεις σας εύχομαι.Καλησπέρα.
ReplyDeleteΚαλησπέρα και καλώς μας όρισες @Skount, -ωραίο ψευδώνυμο!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ για την ευχή και... ό Θεός το καλό!