Labels

Wednesday, March 2, 2011

Κύριε ελέησον


Ελέησε Κύριε τις θλίψεις που βουρκώνουν τα νέφη
Ελέησε Κύριε τη φωνή που σφάζει τη σιγή
Ελέησε Κύριε το τυφλό βλέμμα στα αόρατα
Ελέησε Κύριε τα κλειστά δάχτυλα στα δώρα

τα όχι της αδυναμίας
τα ναι της υποχώρησης
τα ίσως των συμβιβασμών

Ελέησε Κύριε
την άγονη καρδιά μου
το νωθρό μου νου
το άρρωστο σώμα μου

Ελέησε την άγνοια,
τη σκληρότητα,
τη μισανθρωπία μου
-δικά μου τα χειρότερα όλα-

Κύριε, Κύριε, αχ Κύριέ μου
τι να πρωτοελεήσεις
δεν ξέρω να πω
δεν ξέρω να ζητήσω
ούτε και να ονομάσω δύναμαι

τις μισές μου λέξεις
τις άναρθρες κραυγές
ή την αγλωσσία μου;

Βρες ένα νήμα Εσύ απ' το κουβάρι μου
και τράβα το απαλά -να μη πονέσω
σαν ουρά χαρταετού
στον ουρανό της Αγάπης σου
κι αν μείνει στο τέλος η μια άκρη μου στο χώμα
κράτα την άλλη Εσύ ψηλά και σταθερά
πνεύσε Πνοή μου, Αύρα μου και πάλι
ν' ανασάνει η κλωστή μου απ' την αρχή

λύσε τους κόμπους Κύριε
ένωσε Κύριέ μου τα σπασμένα
χρωμάτισέ με Αγαπημένε
και ελέησέ με Κύριε

κοίταξέ με
χάιδεψέ με
πάρε με αγκαλιά

3 comments:

  1. όπως θα έλεγε και η Δοκησίσοφη, Αμνός ή Κοτζαμπάσης...

    ReplyDelete
  2. Το έχω διαβάσει πολλές φορές. Το μοιράστηκα και στο προφίλ μου. Να είσαι καλά, Βασούλα.

    ReplyDelete
  3. Kι εσύ Παναγιώτη μου να είσαι καλά! Σ' ευχαριστώ πολύ...

    ReplyDelete

Σχόλια