Ο ΒΩΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
(απόσπασμα)
ζ'
Εδώ ηδονάς και ανάπαυσιν
ω φίλοι ας παραιτήσωμεν
ξηρή πέτρα το στρώμα,
φαρμάκι το ψωμί
της δουλείας είναι.
η΄
Εδώ, σαν αναθήματα,
εις τον βωμόν πλησίον,
τους συγγενεις, τα τέκνα μας
αγαπητά, τους γέροντας
τώρα ας αφήσωμεν.
θ΄
Πάντα όσα εις την καρδίαν μας
είναι ακριβή, δεν πρέπουσιν
εις άνδρας 'που τρομάζουν
έμπροσθεν εις ανόητον
βάρβαρον σκήπτρον.
ι΄
Ούτε η ζωή δεν πρέπει.
Τρέξατε αδέρφια, τρέξατε
συμμέτρως εχορεύσαμεν,
σύμμετρα ας αποθάνωμεν
διά την πατρίδα.
Ανδρέα Κάλβου, Ωδαί, Κριτική έκδοση Filippo Maria Rontani, Ίκαρος, 1988
No comments:
Post a Comment
Σχόλια