Βασίλης Καρράς - ο χριστιανός της νύχτας

Το ακόλουθο δημοσίευμα το έκανε ο Γιάννης Τσαβδαρλής, φίλος των φοιτητικών μας χρόνων. Οι μεγάλες ψυχές φανερώνονται όταν φύγουν… Τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι μπορεί να τη χωρίζει μεγάλη απόσταση από τη μουσική του Βασίλη Καρρά, αλλά οι μεγάλες, φιλ’ανθρωπες και ελεήμονες ψυχές τους ήταν από το ίδιο καλούπι και πιστεύω πως μαζί αναπαύονται τώρα στην αγκαλιά του Θεού… Δεν ξέρω ποια μουσική προτιμά ο Ύψιστος αλλά είμαι βέβαιη πως τέτοιες ψυχές αγαπά… Αυτούς τους ευαίσθητους καλλιτέχνες που αντικατέστησαν τους μεγάλους ευεργέτες…. ο Θεός να αναπαύει αυτήν την… ψυχάρα…

….

“Ήταν Οκτώβριος του 1988.Εργαζόμουν ως σερβιτόρος σε ψαροταβέρνα στο πάρκο Τερψιθέας στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης.Ημουν φοιτητής της Θεολογικής του ΑΠΘ.

Τρίτη μέρα στη δουλειά και μπαίνει ο Βασίλης Καρράς με την παρέα του,όλοι αλάνια,για τσίπουρα.Αφου φάγανε και ήπιανε ζητούν λογαριασμό.

Τον πηγαίνω,Κύριε Καρρά 7000 δραχμές,η κάτι τέτοιο.

Ρε ψηλέ,πας καλά; Μας έσφαξες.

Πάω στο αφεντικό σαν βρεγμένη γάτα,το και το του λέω ο Καρράς.

Πες του να πα να γα...εί.

Μα,πως να το πω;

Αν δεν το πεις,σε απολυω.

Τι να κάνω,πάω.

Κύριε Καρρά το αφεντικό είπε το και το .

Σκάσανε στα γέλια όλοι τούς.Ρε ψηλέ ποιος είσαι;Είμαι φοιτητής Κύριε Καρρά,για το μεροκάματο,τι να κάνω; Σηκώνεται και λέει,όλοι απο 1000 δραχμές πορμπουαρ στον ψηλό μη σας γα...ω.

Καλά xριστουγεννα.»