Μες στο φως γεννήθηκα
αυτό μ' ανάθρεψε
κι αιχμαλωτίσθηκα
πόθησα τη δόξα του
κερί να λιώσω μέσα στη
φωτιά του
Μες στο φως γεννήθηκα
του παραδόθηκα, απ' αυτό
χτυπήθηκα
χρώματα τα τόξα του
βαριά με λάβωσαν μες στον
καμβά του
Κι όμως προτίμησα
τα μαύρα άμφια
και στον όρθρο της νιότης
μου
σήμανα εσπερινό
Τα ολοπόρφυρα
και τα χρυσάφια
στο Τολέδο τα έθαψα
σ΄ένα μνήμα σκοτεινό
Μα το φως ξεγλύσρτησε
κι απ' την
παλέτα μου πάλι ξεπήδησε
έλουσε τα πρόσωπα
και στο σκοτάδι τότε είπα:
σώπα
Φως φανερώσου
φως μου υψώσου
δώς' μου το
φως σου
φως
Φως μου ανάστα
Μη μ’ αρνηθείς
κι έλα δός μου το φως σου
μιας και τόσο με ποθείς
Μες στο φως γεννήθηκα
αυτό μ' ανάθρεψε
κι αιχμαλωτίσθηκα
πόθησα τη δόξα του
κερί να λιώσω μέσα στη φωτιά
του
Ίσκιος τυφλός
δεν ξέρω πώς
να ταξιδέψω
νύχτα στο φως
Ένας θεός
κάποιος σοφός
ας μ’ οδηγήσει
σαν προπομπός
Είμαι θνητός
γέρνω σκυφτός
και μέσ’ απ’ το χώμα
γίνομαι φως
No comments:
Post a Comment
Σχόλια