Δυο μέρες τώρα βρέχει
Η κάψα του Ιούνη οπισθοχώρησε
κι η μαία Δρόσος
της ορχιδέας μου το τρίτο σπλάχνο
έφερε στο φως
Ανώδυνος ο τοκετός μου φάνηκε
Μα το μιας μέρας πρόωρο λεχούδι
απ’ τη μεριά του πρώτου σαν ξεπρόβαλε
στηρίχτηκε στα δυνατά φτερά του να μην πέσει
Το μεσαίο αδιάφορο παρέμεινε
Ούτε που γύρισε να δει το αδερφάκι
Βρίσκεται ήδη στην αντίπερα όχθη
κι είναι πολύ μακριά
για να κοιτάξει πίσω
16.06.18
No comments:
Post a Comment
Σχόλια