Στην ακινησία τους
τ’ άλογα των ηρώων
έχουν μια τόλμη
ιδιαίτερη
έπαρση φέρουν
στη χαίτη τεχνητή
και τέσσερις
μαρμάρινες οπλές
δήθεν αγριεμένες.
Οι ήρωες
κοιτούν από ψηλά
πάντοτε αλλοπαρμένοι.
Για μιας στιγμής
Ζωή
μέσα στο πλήθος
ποιος ξέρει
αν θα αντάλλασσαν
την υστεροφημία
δικαιώνοντας
για ύστατη φορά
την ηρωική τους
φυσιογνωμία.
Νίκος Χούλης, Ο ΑΝΘΟΚΟΜΟΣ, εκδ.Γαβριηλίδης, 2011
No comments:
Post a Comment
Σχόλια