Ρόδινα βλέφαρα στο φως της Κυριακής
το τέταρτο παιδί της ορχιδέας άνοιξε
Κι αν βγήκε πλάι στο δεύτερο αδέρφι του
δεξιότερα προς την Ανατολή έστρεψε το κεφάλι
ακούγοντας την καμπανα της ημέρας
και το ευαγγέλίό της που λουλούδια εκθειάζει
Κάποτε ώρες σαν κι αυτές μοναχικές
γλυκόλαλο ένα καναρίνι συντροφιά κρατούσε
Τώρα η ορχιδέα παραστέκει σιωπηλά
μα έχει η σιωπή της τόση ομορφιά
που ανώτερη από κελάηδημα είναι τόσο
περίπου όσο και τα κρίνα του αγρού
απ’ του μεγάλου βασιλιά τη δόξα
18.06.18
No comments:
Post a Comment
Σχόλια