Και γι' άλλη μια φορά το τέλος του κόσμου δεν ήρθε
Γιατί το τέλος ήταν ήδη εδώ
Εδώ ήταν το τέλος
απ' την αρχή του κόσμου
τη μέρα που γεννηθήκαμε εσύ κι εγώ
Το τέλος θα είναι πάντα εδώ
για να κάνουμε κάθε στιγμή νέα αρχή
χωρίς φρούδες ελπίδες πως θα υπάρξει μια συνέχεια
Δεν είναι το ίχνος συνεχόμενης γραμμής
που θα έπρεπε ν' αποζητά ν' αφήσει πίσω του ο άνθρωπος
αλλά σημεία που μόλις γεννηθούν πεθαίνουν
στίγματα φωτεινά διάσπαρτα στο χώμα
σαν τ' αστέρια του ουρανού
που μόνο αν το θελήσουν οι αιώνες
θα τα ενώσουν κάποτε να φτιάξουν
την αστραφτερή τροχιά ενός ουράνιου τόξου
παρηγοριά των ζωντανών στην καταιγίδα
ενός τέλος που πλησιάζει
ενώ ήταν πάντα εδώ...
