Αυτά τα προσφυγικά κάλαντα είναι αυτά που σήμερα με εκφράζουν με συμβολικό περιεχόμενο, μεταφρασμένο στα τωρινά μας βάσανα...
Γιατί οι τότε Τούρκοι σήμερα είναι όλοι αυτοί οι δήθεν Έλληνες που καπηλεύτηκαν αυτόν τον όμορφο τόπο, ξεπούλησαν γη και ύδωρ, παραδόσεις και αρχές, πίστη και ιστορία, το αίμα των απλών και ταπεινών ανθρώπων, το παρελθόν και το παρόν μας...
Εύχομαι ολόψυχα Καλή Χρονιά σε όλους όσους αντιστέκονται ακόμη, σε όσους ελπίζουν και αγαπούν, σε όσους μοχθούν καθημερινά για ένα κομμάτι ψωμί και μια ζεστή συντροφιά, σε όσους συμπονούν και σπλαχνίζονται τους αδύναμους και καταφρονεμένους, σε όσους υπομένουν σιωπηλά, αγαπούν μυστικά, συγχωρούν αυτούς που τους αδικούν, χαμογελούν στις πίκρες και διασκεδάζουν τους καημούς, ονειρεύονται στον ύπνο τους την ομορφιά και σκαλίζουν το γλυπτό της στον ξύπνιο τους με κάθε τους κίνηση, κάθε τους βλέμμα, κάθε λέξη τους.
Εύχομαι μια χρονιά προσανατολισμένη στην ουσία της ζωής, στην αθέατη πλευρά της, στο άσβεστο φως της καρδιάς μας!
