Ο ακροβάτης και το σύννεφο

- Μόνος στο σχοινί βαδίζει τρεκλίζοντας ο σχοινοβάτης.

Το τέλος της διαδρομής του ένα ζευγάρι μάτια είναι.

Αυτά ποθεί να φτάσει. Για χάρη τους παίζει με το θάνατο.

- Κι οι θεατές;

- Είναι τα διψασμένα για αίμα ονείρων σαρκοφάγα τέρατα.

Έχουν ήδη εξαγοράσει τους τεχνικούς:

Τον ηλεκτρολόγο για να σβήσει τα φώτα λίγο πριν το τέλος,

τον σχοινοποιό να φθείρει την άκρη του ανθεκτικού σχοινιού,

τον σιδερά να σκουριάσει την αλυσίδα 
που σε κρίσιμη στιγμή θα έσωζε τη ζωή του ακροβάτη.

- Δηλαδή κινδυνεύει να χαθεί;

- Δεν κινδυνεύει. Θα χαθεί.

- Και τα μάτια που αγάπησε ποτέ δε θα συναντήσει;

- Θα τα συναντήσει επειδή θα χαθεί.

Όμως αυτό κανείς δεν θα το μάθει, εκτός από σένα κι εμένα
 που την ολέθρια ώρα θα γίνουμε σύννεφο 
να πατήσει πάνω του ο άγγελος για να φτάσει.

Θεσσαλονίκη 16/11/12