Δεν ξέρω ως γυναίκα τι είναι το μέλλον μου, αλλά ξέρω πως αν ήμουν άντρας
θα γινόμουν καπετάνιος σε ποντοπόρα πλοία.
Αυτό είναι που ήθελα να σας πω σήμερα καθώς αυτόν τον καιρό διαβάζω ανάμεσα στ' άλλα για τα ποντοπόρα πλοία κι έχω μεθύσει κυριολεκτικά από την ιστορία τους, τα ταξίδια τους, τις ζωές των ανθρώπων τους.
Και το άλλο όμως που διάβασα να λένε οι καπεταναίοι θέλω να σας πω:
Αν θες να πιάσεις το τιμόνι
πιάσε πρώτα το κουπί.
Αφιερωμένο σε όλους τους αξιωματούχους και σε όσους ονειρεύονται τιμόνια...
ReplyDeleteΓεια σου Βασιλική
Γεια σου κι εσένα Αθηνούλα μου!
ReplyDeleteΚαληνυχτούδια!
Αυτή τη δουλειά ονειρευόμουν και εγώ και μάλιστα στα 15 ήμουν έτοιμη να πάω ναυτικό λύκειο.. μου άλλαξαν τη γνώμη οι γονείς και οι καθηγητές μου.. δεν ήμουν άντρας..:)
ReplyDeleteΒασιλική το κείμενό σου από τη προηγούμενη ανάρτηση με βοήθησε πάρα πολύ, με βρήκε σε δύσκολη στιγμή.. σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!
E, Margo μου, ευτυχώς που δε θα μείνουμε με το παράπονο ούτε εγώ ούτε κι εσύ. Είναι πολλά τα καράβια, οι φουρούνες, οι θάλασσες οι απέραντες και τα τιμόνια μας...
ReplyDeleteΝα είσαι πολύ καλά και να έχεις δύναμη... αντρίκια..
Φιλιά!
Είπα, να, ένεκα καλοκαιριού, να κάνω και μια φωτογραφική ανανέωση... Να μην μας προπορεύεται και το Facebook! Ντροπή! Εγώ επιμένω να δηλώνω πρώτα και κύρια blogger! Είναι και φρέσκια η φωτο, πριν λίγες μέρες από το ταξίδι στην Κύπρο. Καλή μας μέρα!
ReplyDelete